رهیافت مشارکت چندبخشی الگویی مبتنی بر ایمان برای توسعه زیرساخت های حوزه سلامت در جوامع اسلامی

رهیافت مشارکت چندبخشی الگویی مبتنی بر ایمان برای توسعه زیرساخت‌های حوزه سلامت در جوامع اسلامی

سابقه و هدف: امروزه راهبرد مشارکت‌های دولتی-خصوصی برای تامین خدمات و زیرساخت‌های اقتصادی و اجتماعی پذیرفته شده است و سیاست‌گذاران بخش عمومی از الگو‌های متنوع آن بهره می‌برند. با توجه به تجربه کامیابی‌ها و ناکامی‌های کشورها و نیازهای روز‌افزون حوزه بهداشت و درمان، این سوال پیش می‌‌آید که چگونه این نوع مشارکت‌ها به‌عنوان راهبردهای توسعه سلامت و آن هم در کشورهای در‌‌حال‌‌توسعه اسلامی می‌تواند جذابیت و کارآمدی لازم را داشته باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی توسعه مشارکت‌ها با رویکرد دین‌محور، با بازبینی الگوی مشارکت چندبخشی بود.

روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی است که علاوه‌بر مطالعه آیات و روایات اسلامی و اسناد معتبر داخلی در حوزه موقوفات بیمارستانی؛ کلیدواژه‌های مورد نظر با عملگرهای منطقی در پایگاه‌های علمی معتبر بین‌المللی جست‌وجو و درنهایت بیشتر از 40 مقاله اصیل و مروری مرتبط‌تر با بحث، انتخاب، تحلیل‌خوانی و تفسیر شد. مولفان مقاله هیچ‌گونه تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.

یافته‌ها: این مقاله ضمن مرور مبانی نظری موضوع و بررسی روند توسعه مشارکت‌های دولتی-خصوصی؛ بر استفاده از ظرفیت‌های بخش سوم تاکید می‌کند و با باز‌بینی وقف و امور خیریه در چهارچوب مشارکت‌های چند‌بخشی به‌دنبال توسعه بهداشت و درمان در جامعه با همه ظرفیت‌های موجود است. در الگوی ارائه‌شده؛ در سه مرحله پذیرش، به‌کارگیری و ارزیابی عملکرد مشارکت‌ها، عناصر مربوط یعنی عوامل انگیزشی، عوامل موفقیت و دستاوردهای مشارکت و ابعاد و مولفه‌های متناظر شناسایی شد.

نتیجه‌گیری: الگوی مشارکت دولتی-خصوصی-مردمی که در نظریه‌های نوین مدیریت دولتی و همچنین باورها و ارزش‌های اسلامی و ایرانی ریشه دارد می‌تواند رهیافتی برای ناکامی‌های موجود در توسعه زیرساخت‌های عمومی جامعه و کاستی‌های بخش بهداشت و درمان کشور گردد که البته راه‌های دستیابی به این هدف وابسته به اعتمادسازی و متعادل‌سازی منافع طرف‌های مشارکت است.