رابطه‏ بهزیستی معنوی با سلامت روان، تاب‏ آوری و امید به زندگی در بیماران قلبی - عروقی بیمارستان جم شهر تهران

رابطه‏ بهزیستی معنوی با سلامت روان، تاب‏ آوری و امید به زندگی در بیماران قلبی - عروقی بیمارستان جم شهر تهران

سابقه و هدف: با توجه به اینکه میزان مرگ و میر و ابتلا به بیماری‏های قلبی-عروقی در کشورهای آسیایی و در‌حال‌‌توسعه به‌‏شدت افزایش یافته؛ این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین بهزیستی معنوی با سلامت روان، تاب‏ آوری و امید به زندگی در بیماران قلبی-عروقی بیمارستان جم تهران انجام شده است.

روش کار: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل تمامی مردان مبتلا به بیماری قلبی-عروقی بود که به بیمارستان جم شهر تهران مراجعه کرده بودند و از بین این افراد با روش نمونه‌گیری دردسترس تعداد 100 نفر انتخاب شدند. برای جمع‏ آوری اطلاعات از پرسش‌نامه ‏های خودگزارشی شامل پرسش‌نامه تاب‏ آوری کانر و دیویدسون، پرسش‌نامه سلامت روانی گلدبرگ، پرسش‌نامه امید به زندگی اشنایدر و پرسش‌نامه بهزیستی معنوی پارسیان و دونینگ استفاده شد. داده ‏های گردآوری‌شده با روش ‏های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند‌متغیّره با روش ورود هم‌زمان تحلیل شد. در این پژوهش همه موارد اخلاقی رعایت شده است و مؤلفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.

یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که رابطه بین سلامت روانی و ابعاد آن یعنی سلامت جسمانی و کارکرد اجتماعی با بهزیستی معنوی مثبت و رابطه بین علائم افسردگی و اضطراب با بهزیستی معنوی منفی و معنی‌دار بود (p<0.05). رابطه بین تاب‏ آوری و هر یک از ابعاد آن با بهزیستی معنوی در بیماران قلبی-عروقی نیز مثبت و معنی‌دار بود (p<0.05). همچنین، نتایج پژوهش با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین امید به زندگی و هر یک از ابعاد آن با بهزیستی معنوی در بیماران قلبی-عروقی رابطه مثبت و معنی‌داری در سطح 0.05>p وجود داشت و رگرسیون چندمتغیّره نشان داد که متغیّرهای پیش‏بین توانسته‏ اند با هم 33 درصد از تغییرات مربوط به بهزیستی معنوی را تبیین نمایند.

نتیجه‌گیری: با‌ توجه به یافته‌های به‌دست‌‌آمده می‌توان گفت توجه به متغیّرهای مذکور در پیشگیری و طراحی درمان‌های مناسب‌تر به پژوهشگران و درمانگران یاری می‌رساند.