بررسی پیشنهاد « ادبیات کاربردی » پی یر بَیار و ایده « استلزام » شوشانا فلمن از منظر ژک لکان

بررسی پیشنهاد « ادبیات کاربردی » پی‌یر بَیار و ایده « استلزام » شوشانا فلمن از منظر ژک لکان

در این مقاله با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی نخست به طرح برخی انتقادهای مطرح‌شده حول روش «روانکاوی کاربردی» پرداخته‌ایم. آنگاه به بهانه طرح پیشنهاد «ادبیات کاربردی» پی‌یر بَیار و با ارجاع به سمینار هفدهم ژک لکان، آن روی دیگر روانکاوی، به اشکالات و معضلات پیشنهاد بَیار اشاره کرده‌ایم و در خلال بحث مروری داشته‌ایم بر ابعاد ایده «استلزام» نزد شوشانا فلمن که بر فرض رابطه‌ای همزمان درونی و بیرونی بین ادبیات و روانکاوی استوار بوده‌‌است، و ضمن رجوع به ریشه‌های لکانیِ بحث فلمن روشن کرده‌ایم که چرا معتقدیم ایده «استلزام» فلمن، پایگاهی به‌مراتب مستحکم‌تر از پیشنهاد «ادبیات کاربردی» بَیار دارد.

سرانجام در بستری که تعمداً برای تضارب آرا ایجاد شد بار دیگر با بازگشت به برخی جوانب نظریه لکانی، ازجمله شرح اصطلاح extimité و نحوه استفاده ظریف لکان از کلمه انگلیسی without، این پرسش را مطرح کرده‌ایم که آیا می‌توان گفت روانکاوی بدون ادبیات نیست؟