پیش بینی سازگاری زناشویی بر اساس مؤلفه های معنویت و خودشیفتگی در زوجین ساکن شهر تهران

پیش‌بینی سازگاری زناشویی بر اساس مؤلفه‌های معنویت و خودشیفتگی در زوجین ساکن شهر تهران

میان آنها 330 نفر به‌شیوۀ نمونه‌گیری دردسترس در سه پارک (قیطریه، لاله و شهر) انتخاب شدند و به پرسش‌نامۀ‌ سازگاری زناشویی لاک-والاس، پرسش‌نامۀ معنویت هال و ادواردز و پرسش‌نامۀ شخصیت خودشیفتۀ npi پاسخ دادند. در این پژوهش همۀ موارد اخلاقی رعایت شده است و مؤلفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.

یافته‌ها: داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شد. یافته‌های ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین مؤلفه‌های قدرت و اختیار با مدیریت برداشت؛ ناامیدی و بی‌ثباتی با خودنمایی؛ و بهره‌کشی با بیشتر مؤلفه‌های معنویت به‌جز بزرگ‌نمایی و بی‌ثباتی رابطۀ معناداری وجود داشت (001/0=p و 005/0=p). همچنین یافته‌های تحلیل رگرسیون نشان داد که مؤلفۀ ناامیدی در معنویت (001/0=p) و مؤلفۀ خودنمایی در خودشیفتگی (006/0=p) قادر به پیش‌بینی معنادار سازگاری زناشویی بودند.  

نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش، روان‌شناسان و مشاوران می‌توانند به مؤلفه‌های خودنمایی و ناامیدی به‌عنوان پیش‌بینی‌کننده‌های قوی سازگاری زناشویی توجه کنند و این مؤلفه‌ها می‌توانند در برنامه‌های آموزشی تحکیم خانواده و آموزش فرهنگ اجتماعی گنجانده شوند.