معماری زمین پناه مسیری به سمت معماری پایدار به ویژه در اقلیم گرم و خشک

امروزه با توجه به وجود مسائلی همچون بحران انرژی، آلودگی ‌های زیست‌ محیطی و نیز افزایش تقاضای مسکن ناشی از رشد مداوم جمعیت در جهان، راه ‌حل‌های نوآورانه مانند ساختمان ‌های زیرزمینی یا زمین پناه می‌تواند به‌ عنوان جایگزینی مناسب برای ساختمان‌ های رو زمینی در راستای کاهش نیاز ساختمان به انرژی، کاهش استفاده از زمین و مسائل اقلیمی مورد توجه قرار گیرد. پناه بردن به دل زمین و استفاده از خاصیت حرارتی خاک، یکی از راهبردهایی است که در گذشته نیز مورد استفاده قرار می‌گرفته است. پژوهش حاضر بر آن است ضمن معرفی بناهای زمین پناه و چگونگی عملکرد انواع مختلف آن، به بیان مزایای اکولوژیکی و نیز  امکان پیش‌ساخته سازی این ساختمان‌ها به ‌ویژه در اقلیم گرم و خشک بپردازد. سؤالاتی که در این پژوهش مطرح است: وجود گیاهان یا به عبارتی کاشت گیاه در این ساختمان‌ها چه تأثیراتی می ‌تواند داشته باشد؟ چگونه می ‌توان به بهره ‌وری هر چه بیشتر این ساختمان‌ ها افزود؟ روش تحقیق در این پژوهش کیفی بوده و برای به دست آوردن نتایج مطلوب در این مقاله و ارائه پاسخ مناسب به سؤال ‌های فوق از تحقیق کتابخانه ‌ای اعم از کتاب، رساله، مقالات و سایت ‌ها استفاده شده است.