رابطه سبک های فرزندپروری، اهمالکاری با مؤلفه های سلامت روان دردانش آموزان دختر پایه نهم شهرستان شادگان

هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین سبک ‌های  فرزند پروری، اهمالکاری با مؤلفه ‌های سلامت روان دردانش آموزان دختر پایه نهم شهرستان شادگان که درسال تحصیلی۹۴-۹۵ مشغول به تحصیل بوده‌اند. نمونه این پژوهش شامل  ۱۵0 نفر بودند که به‌ صورت نمونه ‌گیری خوشه‌ ای انتخاب شدند، نوع پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده، برای گرد آوری داده ها از پرسشنامه سبک فرزند پروری با مریند، مقیاس اهمال‌ کاری تاکمن و پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ استفاده شد که همگی از اعتبار و پایایی قابل قبولی برخوردارند. به ‌منظور تجزیه ‌و تحلیل داده ها در این تحقیق از روش ‌های آماری توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان دادکه بین مؤلفه ‌های سبک فرزند پروری (سهیل گیر و اقتدار منطقی) باسلامت روان دانش آموزان رابطه مستقیم معنی‌ دار مشاهده شد، همچنین بین مؤلفه ‌های سلامت روان (علائم جسمانی و کارکرد اجتماعی) باسبک فرزند پروری رابطه مستقیم معنی دار مشاهده گردید .(p<0.05) از سوی دیگر نتایج نشان دادکه مؤلفه‌ های سبک فرزند پروری (سهل گیرو مقتدر) توان پیش ‌بینی سلامت روان دانش آموزان دختررادارند و ۰.۱۷ واریانس سلامت روان را تبین می‌کنند. همچنین مؤلفه‌های سلامت روان (علائم جسمانی و کارکرد اجتماعی ) توان پیش‌ بینی سبک فرزند پروری دانش آموزان دختر را دارند و ۰.۱۰ واریانس سبک فرزندپروری راتبین می‌کند. بنابراین می ‌توان نتیجه‌ گیری کرد، با افزایش سبک‌ های فرزند پروری با مؤلفه ‌های سهل گیر و مقتدرمی توان سلامت روان دانش آموزان دختر را کاهش داد و در زمینه علائم جسمای و اختلال کارکرد اجتماعی می‌توان سبک ‌های فرزند پروری آن ها را افزایش داد. همچنین اهمالکاری تحصیلی، مؤلفه ‌های سبک فرزند پروری (استبدادی) در پیش ‌بینی سلامت روان و مؤلفه‌ های (اضطراب و خواب، افسردگی) در پیش بینی سبک فرزند پروری دانش آموزان دختر معنی‌ دار نبود.