مطالعه انگیزش دانش در دانشجویان دانشگاه شیراز

این پژوهش با هدف بررسی چگونگی وضعیت انگیزشی تحصیلی و علم‌آموزی دانشجویان و مقایسه آن در رشته‌ های مختلف به اجرا در آمده است. نمونه مورد مطالعه شامل 3903 نفر دانشجویان دانشگاه شیراز بودند که اردیبهشت 1395 پرسشنامه تحقیق را که از طریق سایت آموزشی دانشگاه فرستاده شده بود تکمیل کردند. ابزاز سنجش برگردان فارسی پرسشنامه‌ انگیزش علم گلین و کوبالا  (2006) بود که بوسیله گلین، بریکمن، آرمسترانگ و تعصب ‌شیرازی  (2011) مورد بازبینی قرار گرفته است و 5 پاره مقیاس‌ انگیزش درونی، خود تعیینی، خودکارآمدی، انگیزش شغلی، و انگیزش نمره را در بر می ‌گیرد. داده‌ها با استفاده از شیوه‌ های آمار توصیفی و نیز آزمون ‌ها ی t و f)تحلیل واریانس) و محاسبه ضریب همبستگی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ‌ها نشان داد که وضعیت انگیزش علم ‌آموزی و تحصیل دانشجویان در یک مقیاس 5 درجه‌ ای لبکرت معادل 66.3 و در حد بالاتر از متوسط است. در میان پاره‌ مقیاس‌ های انگیزش، انگیزش خودکارآمدی و انگیزش نمره در سطح پایین‌ تری بودند. نتایج تحلیل واریانس نشان داد تفاوت معناداری بین انگیزش‌ دانشجویان رشته‌ های مختلف در همه ابعاد انگیزشی وجود دارد. آزمون ‌های تعقیبی نیز در بیشتر موارد نمره انگیزش دانشجویان رشته‌های کشاورزی، علوم و مهندسی را نسبت به بعضی رشته‌های دیگر بطور معناداری پایین‌ تر نشان داد. همچنین معدل درسی نمونه مورد مطالعه معادل 65.15 با انحراف معیار 2.2 بود و این متغیر بوسیله متغیرهای سن، مقطع تحصیلی و برخی متغیرهای انگیزشی پیش ‌بینی می ‌شود. نتایج به تفکیک مقاطع تحصیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و بحث شده است.