بررسی رابطه ی سواد خواندن زبان فارسی با خلاقیت و پیشرفت تحصیلی در درس زبان انگلیسی دانش آموزان

یادگیری مهارت خواندن، کلید یادگیری همه یادگیری‌ هاست؛ زیرا اغلب یادگیری‌ های درسی از آن طریق صورت می‌گیرد. برای یادگیری دروس دیگر نظیر ریاضی، تاریخ و جغرافیا نیز باید به مهارت درک مطلب و توانایی خواندن مسلط بود. اهمیت بنیادی سواد خواندن زمانی آشکارتر می‌شود که بدانیم در جهان امروز گستره موضوع خواندن و ابعاد پیچیده و متنوع آن فقط محدود به درک نشانه‌های نوشتاری و رمزهای کلامی نمی‌شود؛ بلکه فراتر از آن، خواندن علائم بصری، نشانه‌های الکترونیکی و متن‌ های دیجیتالی ازجمله تحولاتی است که در قلمرو سواد خواندن به شکل بسیار جدی و فراگیر مطرح است. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه‌ی سواد خواندن با خلاقیت و پیشرفت تحصیلی در درس زبان انگلیسی دانش‌آموزان بود. مطالعه‌ی حاضر یک مطالعه‌ی مروری و حاصل از جمع‌ بندی ده مقاله ‌ی داخلی و خارجی می‌باشد. در بین پژوهش‌های پیشین؛ پژوهشی که هر سه متغیر را به‌طور هم‌زمان موردسنجش قرار داده باشد یافت نشد. نتایج یافته‌های گریفین (2004)، مداحیان (1390)، ریسی، بهرامی و یوسفی (1392) نشان داد که بین سواد خواندن و خلاقیت رابطه وجود دارد. یافته‌های عباسیان (1386) احمدی چنار فاریابی (1391)، نشان داد که بین سواد خواندن و پیشرفت تحصیلی رابطه وجود دارد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که هیچ پژوهشی به بررسی رابطه مؤلفه ‌های سواد خواندن با خلاقیت پژوهش نپرداخته است و تنها نتایج عمرانی (1387) و احمدی چنار فاریابی (1391)، نشان داد که بین ادراک سواد خواندن و پیشرفت تحصیلی دانش ‌آموزان رابطه وجود دارد. نتایج مطالعه‌ی عمرانی (1387)، نشان داد که سواد خواندن دارای قدرت پیش ‌بینی پیشرفت تحصیلی دانش ‌آموزان می ‌باشد.