تأثیر دوره های آموزشی مقطع دار علمی – کاربردی تکنولوژی صید و بهره برداری ازآبزیان بر توسعه صنعت شیلات

هدف بررسی میزان اثر بخشی فارغ التحصیلان علمی – کاربردی بخصوص رشته تکنولوژی صید و بهره برداری آبزیان در مسیر توسعه پایدار و متوازن صنعت شیلات (استان بوشهر) می باشد. آموزش، فرآیند تعلیم و تربیت با تمام ابعاد و جنبه های مختلف آن است و توسعه، وضعیت و شرایط پویا و بهینه سنجیده شده با ملاکهای مشخص برای چهار جنبه آموزش، فرهنگ و اجتماع، علم و صنعت و اقتصاد است که در الگوی هرمی توسعه آمده است. آموزش به عنوان مبنای دیگر ابعاد توسعه و سپس آموزشهای علمی – کاربردی به عنوان سومین رکن نظام آموزش کشور مورد بحث قرار گرفته است. از روش توصیفی – پیمایشی به صورت اسنادی و میدانی استفاده شده (پرسشنامه) بوسیله صاحب نظران و افراد فعال در بخش و زیر بخش صنعت شیلات شامل صید و صیادی تکمیل و سپس اطلاعات بر پایه آمار توصیفی و تحلیلی و استنباطی تجزیه و تحلیل شده بدلیل فاصله زمانی بین پژوهش اولیه و مقاله حاضر مجدداً نگارنده در سالهای 1390و 1394 پیمایش میدانی محدود انجام داده که نتیجه تقریباً یکسانی بدست آمد. صنعت شیلات از صنایعی است که از فارغ التحصیلان این آموزشها در بخش و زیر بخش خود استفاده نموده و بر مبنای این پژوهش تأثیر حضور این فارغ التحصیلان در استان بوشهر مورد بررسی و سپس نتایج آن را به کل صنعت شیلات تعمیم داده که با ارزیابی بسیار خوبی در دو شاخص برنامه ریزی علمی و مدیریت علمی در بنادر و اسکله های صیادی توسط فارغ التحصیلان مواجه شده است. ولی در زمینه اشتغال آنها در زیر بخش صنعت صید و صیادی با مشکل روبرو بوده است، که می تواند به عنوان مشکل عمده این آموزشها و ساختار صنعت شیلات (بخش و بخصوص زیر بخش) مطرح باشد که نیاز به برنامه ریزی اساسی دارد.