دینامیک و کنترل غیرفعال سازه های ویسکوالاستیک برانگیخته شده با نیروی زلزله در سازه ساختمان های بلند

به خاطر عدم انطباق مدل های کلاسیک در توصیف ریاضی عملکرد دینامیکی مصالح ویسکوالاستیک، مدل های جدیدی ارائه شده است که عبارتند از: روش انرژی کرنشی مودی (         mse)، روش مشتق های کسری (fd)، مدل میدان ترمودینامیکی الحاقی (atf/adf) و روش گولا- هیوز- مک تاویش (ghm). روش ghm تکنیکی برای به دست آوردن مدل المان محدود ماده ویسکوالاستیک در حوزه زمان و برازش داده های آزمایشگاهی مدول مختلط بدست آمده از حوزه فرکانس است. در این روش از یک تابع کسری مرتبه دوی سه پارامتری در حوزه لاپلاس استفاده می شود که برای برازش منحنی داده های آزمایشگاهی در حوزه فرکانس و به دست آوردن تغییرات مدول ماده ویسکوالاستیک در حوزه زمان استفاده می شود. چون روش ghm سازگاری خوبی با معادلات رتبه دوی سیستم دینامیکی سازه ها دارد، هدف از این پژوهش، بکارگیری این مدل در تحلیل سازه های مجهز به میراگر ویسکوالاستیک و مقایسه نتایج با مدل های متداول تر مانند روش انرژی کرنشی مودی می باشد. به این منظور بعد از بسط معادلات دینامیکی حرکت سیستم به کمک اصل همیلتون و حسابان تغییرات و بدست آوردن ماتریس های جرم و سختی المان میراگر به وسیله روش المان های محدود، روش ghm اعمال می گردد. به دلیل افزایش مرتبه ماتریس های سیستم، به خاطر وجود مختصه های میرایی مجازی در روش ghm، نیاز به روش هایی برای کاهش مرتبه سیستم است، که به بررسی و مقایسه دو روش عمده در این مورد پرداخته می شود. محاسبات به کمک نرم افزار matlab پیگیری می شود.