آنالیز غیر خطی استاتیکی مودال برای سازه های بلند

طراحی بر اساس عملکرد بر مبنای طراحی در حالت حدی می باشد. روشهایی که در طراحی بر اساس عملکرد مطرح می شوند عمدتا بر مبنای آنالیز غیر خطی استاتیکی می باشند. دلیل استفاده از آنالیزهای غیرخطی استاتیکی سرعت بالای انجام این آنالیزها و سادگی تفسیر نتایج این آنالیزها است. در این تحقیق روش آنالیز غیر خطی مودی (modal pushover analysis) مورد توجه قرار گرفته و علاوه بر آن تاثیر نحوه توزیع بار جانبی در پاسخ سازه نیز مورد توجه قرار گرفته و نتایج تحلیل با نتایج حاصل از آنالیز غیر خطی دینامیکی مقایسه شده است. با توجه به تأثیر بسیار زیاد مودهای بالاتر در پاسخ سازه در سازه های بلند تلاش شده است. با ارائه راهکارهای نتایج حاصل از آنالیز غیرخطی استاتیکی به نتایج حاصل از آنالیز غیرخطی دینامیکی نزدیک تر شود. پارامترهایی که در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته اند عبارتند از:

الف- تغییر مکان حداکثر طبقات

ب- تغییر مکان نسبی طبقات (drift ratio)

نتایج حاکی از آن است که اگر چه روشهای آنالیز غیرخطی استاتیکی نسبت به روش دینامیکی تاریخچه زمانی دارای خطا می باشد اما با میانگین گیری از نتایج می توان میزان خطا را کاهش داد.