ارزیابی خروج از مرکزیت اتفاقی در ساختمانها ناشی از مولفه پیچشی زلزله

بدین منظور مدلهایی از ساختمانهای متقارن و نامتقارن انتخاب گردیده اند که در این مطالعه برای دستیابی به اهداف موردنظر ساختمانهای 6 و 8 و 10 طبقه فولادی تعیین شده است که توسط استاندارد 2800 ایران و مبحث دهم مقررات ملی ساختمان طراحی گردیده اند. پس از طراحی اولیه، تحلیل دینامیکی غیرخطی توسط نرم افزار ansys با استفاده از 7 شتابنگاشت ثبت شده بر خاک نوع ii برای دو حالت با و بدون در نظر گرفتن مولفه پیچشی زلزله انجام گردیده است. جهت استخراج مولفه پیچشی زلزله از رابطه پیشنهادی مرجع [41] استفاده شده است.

با مقایسه نیروهای داخلی اعضای بحرانی مشاهده می گردد که با اعمال مولفه پیچشی زلزله عموماً نیرو در اعضای بحرانی حداکثر تا 7% افزایش می یابد. نسبت پاسخ ها نیز حاکی از آنست که مقدار 0.05 بعنوان ضریب خروج از مرکزیت اتفاقی مناسب می باشد.

در نهایت با مقایسه افزایش نیروهای داخلی اعضای بحرانی در آئین نامه لرزه ای ایران (استاندارد 2800) و ubc97 آمریکا می توان نتیجه گرفت که در آئین نامه ubc97، نیروهای داخلی در بحرانی ترین حالت به مقدار 4% نسبت به استاندارد 2800 افزایش نشان می دهد.