بررسی اثر کمربند خرپائی در ضریب رفتار قابهای فولادی

لزوم استفاده از ساختمانهای بلند در شهرهای پر جمعیت هر روز بیشتر احساس می شود، لذا استفاده از سیستمهای سازه ای مناسب و کارآمد از لحاظ فنی و اقتصادی ضروری به نظر می رسد. در این مقاله سیستم سازه ای قابهای فولادی که در قسمت فوقانی با یک خرپای افقی موسوم به مهار بازوئی یا کمربند خرپائی (outrigger-braced structures) مهاربندی شده اند، مورد بررسی قرار گرفته و رفتار آنها با استفاده از روش اعمال نیروهای جانبی فزاینده تدریجی (push-over analysis) تا حد خرابی تحلیل گردیده و با سایر سیستمهای سازه ای مقایسه شده و بعنوان سیستمی مناسب شناخته شده است. امروزه بخش عمده ای از طراحی لرزه ای بر اساس روش استاتیکی معادل و محاسبه نیروی زلزله طراحی از طیف خطی زلزله با اعمال ضریب کاهشی به نام ضریب رفتار سازه انجام می گیرد. ضریب اخیر اعمال کننده کاهش نیروی جانبی سازه بدلیل فلسفه طراحی بکار رفته، اتلاف انرژی در اثر رفتار غیر ارتجاعی، میرائی سازه، اضافه مقاومت مصالح، تردی یا شکل پذیری اعضاء و اتصالات سازه، تجربه مهندسین با رفتار هر نوع سازه در زلزله های گذشته و سایر عوامل ثانویه می باشد.