بررسی نشست سطحی و اندرکنش اجرای تونل خط 2 با ایستگاه موجود خط 1 متروی مشهد در ناحیه تقاطع با استفاده از مدلسازی سه بعدی عددی

در این پژوهش اندرکنش حفر تونل خط 2 متروی مشهد با ایستگاه موجود در خط 1 مشهد (ایستگاه شریعتی) مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است. برای ایجاد شرایط تنش و تغییر مکان ایجاد شده در اثر حفر ایستگاه، فرآیند حفر ایستگاه به روش حفر و پوش مدلسازی شده است. برای فونداسیون قسمت مرکزی این ایستگاه به منظور کاهش نشست و اثرات اندرکنش بین ایستگاه و تونل جدید از سیستم رادیه – شمع استفاده شده است. تونل جدیددر زیر ایستگاه توسط شمع های جانبی به فاصله 20 سانتیمتر تا دیواره این تونل احاطه شده است. در طراحی تونل خط 2 که با استفاده از دستگاه tbm-epb حفر خواهد شد، کنترل ایمنی ایستگاه در مجاورت تونل خط 2 از اهمیت بالایی دارد. از این رو بررسی اندرکنش حفر تونل جدید و ایستگاه و بررسی نشست سطحی در این ناحیه از اهمیت بالایی برخوردار است. برای بررسی این مکانیزم آنالیز سه بعدی اجزاء محدود با استفاده از نرم افزارabaqus 6.10.1  مورد استفاده قرار گرفته است. از مدل رفتاری موهر–کولمب برای خاک استفاده شده است. برای بررسی اثر شمع ها بر اندرکنش ایستگاه و تونل جدید، مدلی بدون شمع مورد تحلیل قرار گرفته و نتایج آن با حالت رادیه– شمع مقایسه شده است. نتایج نشان می دهد سیستم رادیه–شمع به خوبی نشست ها و اختلاف نشست های حاصل از حفاری خط 2 را کاهش داده است. همچنین نتایج نشان می دهد که مقدار نشست سطح زمین در ناحیه تقاطع در محدوده مجاز می باشد.