مطالعه توصیفی آلوپسی های سیکاتریسیل در بیماران مراجعه کننده به درمانگاه پوست بیمارستان سینا در تبریز از مهر 1376 لغایت شهریور 1383

زمینه و هدف: آلوپسی های سیکاتریسیل به ضایعه های پوستی اطلاق می شود که با ازبین رفتن فولیکول های مو و آلوپسی غیرقابل برگشت مشخص می شود و در اثر بیماری های مختلف، نظیر لوپوس اریتماتودیسکوئید، لیکن پلان و فولیکولیت ها ایجاد می شود. از آنجایی که این ضایعه ها سبب آلوپسی دایمی می شوند و از نظر ظاهری و نیز روحی روانی آثار سوئی دارند و گاهی زنگ خطر شروع برخی از بیماری های سیستمیک مثل لوپوس اریتماتوسیستمیک هستند، از اهمیت زیادی برخوردارند. هدف از این مطالعه بررسی اپیدمیولوژیکی و کلینیکوپاتولوژی آلوپسی های سیکاتریسیل بود. روش اجرا: این مطالعه روی 100 بیمار مبتلا به آلوپسی های سیکاتریسیل اکتسابی (که به کمک بیوپسی پوستی مورد تایید قرار گرفته اند) در بیمارستان سینا تبریز از مهر 1376 لغایت شهریور 1383 صورت گرفته است. تمام آگاهی های مربوط به اپیدمیولوژیکی و علایم کلینیکوپاتولوژی ضایعه ها در پرسش نامه ای مخصوص جمع آوری و نهایتا تحت آنالیز آماری قرار گرفت. یافته ها: تعداد افراد مورد بررسی 100 نفر بودند که 52 نفر مدکر و 48 نفر مونث بودند. حداکثر شیوع ضایعه ها در دهه های 3 و 4 و 5 زندگی بود. از نظر نوع ضایعه به ترتیب 30 نفر مبتلا به فولیکولیت دکالوانس (24 مذکر، 6 مونث)، 25 نفر به دیسکوئید لوپوس اریتماتو (10 مذکر، 15 مونث)، 18 نفر بهpseudopelade of brocq (6مذکر 12موئث)، 14 نفر به لیکن پلانوپیلاریس (4 مذکر، 10 مونث)، 8 نفر به مورفه آ (4 مذکر، 4 مونث) و 5 نفر به فولیکولیت کلوئیدالیس (4 مذکر، ا مونث) مبتلا بودند. از نظر آسیب شناسی، نوع آلوپسی سیکاتریسیل لنفوسیتیک (65٪) در زنان میانسال و نوع نوتروفیلیک (35٪) در مردان میانسال شایع تر بود. نسبت آلوپسی لنفوسیتیک به نوتروفیلیک تقریبا 2 به 1 بود. نتیجه گیری: با توجه به شیوع نسبتا بالای آلوپسی های سیکاتریسیل لازم است که با بیوپسی و تشخیص به موقع و درمان مناسب، از پیشرفت این ضایعه ها و عوارض بعدی آنها که از نظر سلامتی، اجتماعی و روحی و روانی برای بیمار مهم است، پیشگیری کرد.