تاثیر تزریق درون هیپوکمپی dpn (آگونیست اختصاصی گیرنده ی بتا استرادیول) بر حافظه و یادگیری اجتنابی غیرفعال در موش صحرایی

نوروهورمون ها همانند تستوسترون و استرادیول نقش مهمی در یادگیری و حافظه بر عهده دارند. هیوکامپ نیز بطور اساسی در یادگیری و حافظه دخالت دارد و بعنوان اندام هدف برای عملکردهای استرادیول شناخته شده است. گیرنده های استروژنی (ers) بطور متراکم در ناحیه ca1 هیوکامپ رت بیان می شوند و تاثیرات استرادیول بر یادگیری و حافظه را میانجیگری می کنند. گیرنده های استروژن متعلق به خانواده فاکتورهای رونویسی، فوق خانواده گیرنده های هسته ای، هستند و به دو نوع α و β تقسیم می شوند. در این مطالعه تاثیر آگونیست اختصاصی بر (dpn) ,diarylpropionitrile ,erβ بر یادگیری اجتنابی غیرفعال در رت های نر بالغ در دستگاه اجتنابی غیرفعال مورد بررسی قرار گرفته است. رت های نر بالغ بطور دو طرفه در ناحیه ca1 هیوکامپ کانول گذاری شدند و گروه کنترل (dimethyl sulfoxide) dmso خالص و در گروه تجربی دوزهای 0.2 و 0.5 و 1 میکروگرم dpn حل شده در 0.5 میکرولیتر dmso تهیه شد و 30 دقیقه قبل از آموزش در دستگاه اجتنابی غیرفعال به آنا تزریق شذ. نتایج نشان دادند که تزریق دوزهای 0.5 و 1 میکروگرم dpn قبل از آموزش در ناحیه ca1 بطور معنی داری زمان تاخیر در ورود به اتاق تاریک را کاهش می دهند و موجب افزایش مدت زمان حضور در اتاق تاریک می شوند (p<0.01). این اطلاعات پیشنهاد می کنند که تزریق dpn در ناحیه ca1 باعث تخریب یادگیری و حافظه می شود. پس گیرنده های بتای استرادیول نقش مهمی در یادگیری و حافظه اجتنابی غیرفعال بر عهده دارد.