تدبّری در حکمرانی الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت محیط زیست در عصر انتظار

انتخاب زمینه "گفت‌وگوی عمومی و مسئولیت ملی" برای دوازدهمین کنفرانس الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت 1402، مستلزم تبیین "نظام حکمرانی" سازگار با "نظام جمهوری اسلامی ایران" و "حکومت اسلامی (ولایت‌فقیه)" است. برای این منظور، هدف این مقاله، تدبر در این سؤال است: "حکمرانی الگوی اسلامی پیشرفت محیط‌زیست چه مفهوم، ساختار و کارکردی باید دارا باشد؟" برای پاسخ، از روش فراترکیب برای شناخت جامع‌ و عمیق حکمرانی الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت محیط‌زیست در عصر انتظار، استفاده شد. نتایج اولیه نشان داد این الگو نیازمند حکمرانی مبتنی بر تفکر سه‌گانه انتقادی، منطقی و فلسفی با شیوه فرایندگرایی است که ملاک آن مردمی ‌بودن و درستی قوانین آن از راه گفتمان ملی/ فراملی و مسئولیت‌پذیری فردی و سازمان‌های مردم‌نهاد (سمن) است.

نتایج نهایی آن است که "نظام حکمرانی شبکه صلح اکولوژیک" به‌ عنوان یک حقانیت الهی با "نظام جمهوری اسلامی ایران" و "نظام حکومت اسلامی (ولی‌فقیه)" سازگاری دارد؛ زیرا مبتنی بر علم قرآنی حکومت اسلامی (ولی‌فقیه) و هم‌راستا با نگاه بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران است؛ نظر و عمل را هم‌زمان مد نظر دارد؛ کارشناسان دانشگاهی و اجرایی به آبادسازی محیط خلیفه‌الله انسان و کارشناسان دینی به پیشگیری از نفوذ تخریب اهریمنان به آن، می‌پردازند؛ و نظام سنجش و پایش درون‌زا دارد.