• مقایسه تاثیر دو عدم قطعیت کوچک مقیاس کردن سناریوهای اقلیمی و مدل هیدرولوژی در برآورد رواناب

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1390/11/15
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1390/11/15
    • تعداد بازدید: 928
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    روش هایی که در جهت افزایش دقت مکانی خروجی مدل های aogcm نسبت به مقیاس مکانی مورد نیاز برای مدل های هیدرولوژی می باشد را روش های کوچک مقیاس کردن می نامند. یکی از پرکاربردترین این روش ها، روش های آماری است که بر اساس ایجاد روابط تجربی بین متغیرهای مشاهداتی بزرگ مقیاس و ریز مقیاس محلی و استفاده از این روابط جهت کوچک مقیاس کردن متغیرهای بزرگ مقیاس مدل aogcm می باشد. روش دیگر، روش تناسبی بوده که در آن مستقیما از اطلاعات سلولی aogcm استفاده می شود که ایستگاه موردنظر در آن سلول قرار می گیرد. در این تحقیق از این دو روش برای کوچک مقیاس نمودن متغیرهای دما و بارش مدل3  hadcmدر دوره 2069-2040 میلادی استفاده گردید. همچنین سعی شده است تا تاثیر عدم قطعیت مربوط به این روش ها با عدم قطعیت مدل های هیدرولوژی بر رواناب حوضه مورد بررسی و مقایسه قرار گیرد. در این راستا ابتدا دو مدل مفهومی بارش- رواناب ihacres و simhyd در دوره پایه 2000-1971 برای حوضه قره سو مورد واسنجی و صحت یابی قرار گرفتند. سپس با معرفی سری های زمانی دما و بارش کوچک مقیاس شده حاصل از دو روش ذکر شده به این دو مدل بارش- رواناب، محدوده تغییرات رواناب حوضه قره سو تحت تاثیر تغییر اقلیم در دوره 2069-2040 مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد، بر خلاف عدم قطعیت بالای روشهای کوچک مقیاس کردن در برآورد رواناب دوره آتی 2069-2040 تحت سناریوی انتشار a2، مدلهای هیدرولوژی از عدم قطعیت پایین تری برخوردار بودند. بطوری که در روش تناسبی اختلاف برآورد دو مدل بطور متوسط 5 درصد و در روش آماری 30 درصد می باشد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها