بررسی اثر مترونیدازول بر بافت بیضه و تولید اسپرم در موش صحرایی نر بالغ

مواد و روش ها: این پژوهش به روش تجربی در محیط آزمایشگاهی بر روی 24 موش صحرایی نر بالغ در سه گروه 8 تایی شامل دو گروه تجربی و یک گروه شاهد انجام گرفت. به گروه شاهد به مدت 60 روز آب آشامیدنی معمولی و به گروه اول تجربی روزانه 200 میلی گرم به ازای هر کیلو وزن بدن و به گروه دوم تجربی روزانه 400 میلی گرم به ازای هر کیلو وزن بدن پودر مترونیدازول محلول در آب به مدت 60 روز داده شد. در پایان، بعد از بی هوشی موش ها در هر سه گروه، عمل خارج کردن بیضه ها انجام و مقاطع بافتی تهیه شده پس از رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین مورد مطالعه ی بافت شناسی قرار گرفتند.

یافته ها: نتایج نشان داد که در گروه های تجربی وزن بیضه ها کاهش معنی داری را در مقایسه با گروه کنترل نشان داد (p<0.001). کاهش سلول های دودمان اسپرم در گروه های تجربی نسبت به گروه کنترل معنی دار بود (p<0.001). کاهش سلول های لیدیگ فقط در گروه دوم تجربی معنی دار بود (p<0.001). تفاوت تعداد سلول های سرتولی در هیچ یک از گروه های تجربی نسبت به گروه کنترل معنی دار نبود.

نتیجه گیری و توصیه ها: مترونیدازول بر بافت بیضه تاثیر گذاشته و موجب تضعیف عمل کرد بیضه می شود. از این رو پیشنهاد می شود این دارو با احتیاط بیشتری تجویز شده و در صورت امکان در مردان از داروهای جایگزین استفاده شود.