بررسی اثر درمانی تزریق داخل ضایعه ای بلئومایسین بر زگیل های مقاوم

روش بررسی: این مطالعه، به صورت مقطعی- تحلیلی انجام گرفته است. مجموعاً 130 زگیل در 30 بیمار تحت درمان با بلئومایسین به روش تزریق داخل ضایعه با غلظت حدود 1 میلی گرم به ازای هر میلی لیتر (mg/ml) قرار گرفته و در صورت لزوم تا سه دوره هر کدام به فاصله 4 هفته تکرار شده، و تا 6 ماه پس از آخرین تزریق تحت پیگیری قرار گرفتند. نتیجه درمان به صورت بهبودی کامل، نسبی و عدم پاسخ با توجه به محل و اندازه زگیل ها مورد آنالیز با نرم افزار آماری spss v.13 و تست های آماری anova test ,t test قرار گرفت.

یافته ها: از 130 زگیل مورد مطالعه، در 126 مورد (97%) پاسخ مشاهده شد به طوری که 95 مورد (73%) بهبودی کامل و 31 مورد (24%) بهبودی نسبی نشان دادند. میزان بهبودی کامل در زگیل های بالاتر از 20 میلیمتر (mm) نسبت به انواع کوچکتر از46% ,20mm  در مقابل 80% بود. 6 ماه پس از آخرین تزریق، از 30 بیمار تحت درمان 7 نفر دچار بروز زگیل در محل دیگر یا عود در محل بهبودی نسبی قبلی شدند. عود در آ ن هایی که تعداد زگیل بیشتری داشتند شایعتر بود.

نتیجه گیری: تزریق داخل ضایعه ای بلئومایسین، روش مؤثر در درمان زگیل های مقاوم و پایداری است که به درمان های معمولی پاسخ نداده اند، مشروط بر اینکه نکات اصولی رعایت و احتیاطات لازم به عمل آمده و با غلظت و دوز مناسب تزریق گردد.