مشخصات هیستوپاتولوژیک سندرم همولیتیک یورمیک کودکان و ارتباط آن با پیش آگهی نزدیک بیماری

روش بررسی: مطالعه به روش گذشته نگر، مقطعی (cross-sectional) و توصیفی انجام گردید. 28 بیمار (20 پسر- 8 دختر)، مبتلا به سندرم همولیتیک یورمیک با سن متوسط 6 سال (±4.6)، در 10 سال گذشته به بیمارستان حضرت علی اصغر (ع) مراجعه نموده بودند. یافته های میکروسکوپ نوری در گلومرول ها (اسکلروز، نکروز، ضخامت دیواره مویرگها، کرسنت و ...)، آرتریول ها (ضخیم شدگی هیپرپلاستیک، ترومبوس، نکروز و ...)، شریان ها (ترومبوس، نکروز، چربی انتیما و ...)، اینتراستیشیال (التهاب، فیبروز و ادم)، عروق مدولری و توبول ها، بدون اطلاع از یافته های بالینی امتیازبندی شدند. پیش آگهی کوتاه مدت به صورت بهبود علایم حاد در کمتر از 3 هفته تعریف شد. یافته ها در برنامه spss تحت آنالیز آماری قرار گرفتند و میانگین ها، تعیین و مقایسه شدند و رگرسیون در موارد مختلف تعیین گردید.

یافته ها: شایع ترین ضایعات مشاهده شده در گلومرول ها، کاهش لومن مویرگی و ضخیم شدن ضخامت جدار آن، در آرتریول ها، کاهش قطر لومن رگ به میزان خفیف، در شرائین، ضخیم شدن اینتیمای رگ، در اینتراستیشیوم، ارتشاح سلولهای آماسی و ادم بینابینی هر دو به میزان خفیف و به یک اندازه، در وازارکتا، پرخونی و در توبول ها، وجود cast بوده است. ضایعه آرتریولی بویژه آرتریوترومبوز، بیش ترین ارتباط را با میزان کراتینین سرم هنگام ترخیص داشته است.

نتیجه گیری: ضایعات عروقی (بخصوص آرتریولار)، مهم ترین عامل پیش گویی کننده در پیش آگهی کوتاه مدت کودکان مبتلا به (hemolytic uremic syndrome)hus می باشند.