مقایسه دوز جذبی پوست در ناحیه تیروئید در دو دستگاه پانورامیک planmeca, cranex tome

مقدمه: هدف از بهداشت اشعه جلوگیری از آثار قطعی و کاهش احتمال آثار احتمالی با به حداقل رساندن اکسپوژر کارکنان و بیماران، طی انجام آزمایش های رادیوگرافی است. از آنجایی که رادیوگرافی پانورامیک بیشترین رادیوگرافی انجام شده در ناحیه سر و گردن است و با توجه به اینکه یکی  از مناطق حساس در ناحیه سر و گردن غده تیروئید است و از طرفی به علت تنوع در دستگاه های پانورامیک، این مطالعه مقایسه ای طراحی شد.

هدف: مقایسه دوز جذبی پوست در ناحیه تیروئید توسط دو دستگاه پانورامیک  cranex tome, planmeca.

مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی از اسکال خشک و دوزیمتر ion-chamber قلمی استفاده شد. ابتدا اسکال تحت اکسپوژر با برنامه پانورامیک در دستگاه پلن مکا با شرایط اکسپوژر متفاوت برای بیماران بزرگسال با اندازه کوچک، متوسط، بزرگ و اطفال قرار گرفت. بعد از هر بار اکسپوژر میزان شارژ دوزیمتر خوانده و ثبت شد. این مراحل در دستگاه cranex tome تکرار و سپس داده ها توسط sample paried test با ضریب اطمینان 95% تجزیه و تحلیل آماری شد.

نتایج: بیشترین میانگین دوز جذب پوستی تیروئید در دو دستگاه پانورامیک در بیماران با اندازه بزرگ و در بالاترین شرایط اکسپوژر وجود داشت. این میزان در دستگاه پلن مکا، 0.11 msv و در دستگاه 0.14 msv, cranex tome ثبت شد. کمترین میانگین دوز جذب در برنامه های اطفال و در دستگاه پلن مکا، 0.03 msv و در 0.02 msv, cranex tome بود. در مجموع بین میانگین دوز جذب در دو دستگاه در بیماران با اندازه های مختلف، اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت.

نتیجه گیری: بین دو دستگاه پانورامیک پلن مکا و cranex tome اختلاف معنی داری از نظر دوز جذب پوستی در ناحیه غده تیروئید وجود نداشت. برنامه اطفال در هر دو دستگاه دوز جذب پوستی غده تیروئید را بطور مشخصی کاهش داد.