بررسی رابطه هوش هیجانی با تنش شغلی در مدیران و کارکنان بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تبریز

زمینه و هدف: هوش هیجانی یک دسته از توانایی ها و مهارت های غیر شناختی است که توانایی فرد را در مقابله با فشارهای محیطی بویژه تنش ناشی از کار افزایش می دهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه هوش هیجانی با تنش شغلی انجام شد.

روش تحقیق: این پژوهش به صورت توصیفی و بر روی 200 نفر از مدیران و کارکنان بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تبریز در سال 1386 انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه های استاندارد شده هوش هیجانی و تنش شغلی جمع آوری گردید. اطلاعات حاصل با استفاده از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام، آزمون تی و آنالیز واریانس یک طرفه در سطح معنی داری p<0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

 یافته ها: تفاوت معنی داری در میزان هوش هیجانی و تنش شغلی در دو جنس مشاهده شد (p<0.05). همچنین رابطه معکوس معنی داری بین هوش هیجانی با تنش شغلی مشاهده گردید (p<0.05). مؤلفه های هوش هیجانی، بویژه خود آگاهی، همدلی، خودانگیزی در پیش بینی تنش شغلی نقش معنی داری داشت.

نتیجه گیری: برخورداری از زیر مؤلفه های هوش هیجانی منجر به کاهش تنش شغلی خواهد شد. پیشنهاد می گردد کلیه سازمان ها، بویژه سازمان های پزشکی، برای ارتقا و بهبود هوش هیجانی و کاهش تنش شغلی نسبت به برگزاری دوره های آموزشی لازم مبادرت ورزند.