بررسی جمعیت شناختی بیماران تراکئوستومی شده در بیمارستان های شهر بیرجند سال 1379 تا 1386

زمینه و هدف: تراکئوستومی از جمله اعمال جراحی شایع و حیاتی در بخش های icu و اورژانس بیمارستان ها می باشد. این عمل در واقع انسداد راه هوایی از بینی، دهان تا حنجره و گاهی حفظ حنجره در بیماران با انتوباسیون طولانی مدت در جهت حفظ راه های هوایی ضرورت می یابد. این مطالعه به بررسی علت و عوارض تراکئوستومی در بیماران تراکئوستومی شده در بیمارستان های بیرجند در طی یک دوره 7 ساله پرداخت.

روش تحقیق: این مطالعه توصیفی بر روی کلیه بیمارانی انجام شد که طی سال های 86-1379 در دو بیمارستان ولی عصر (عج) و امام رضا (ع) شهر بیرجند تحت عمل تراکئوستومی، توسط متخصص گوش و گلو و بینی قرار گرفتند. داده های موجود توسط محقق در پرسش نامه ای که روایی محتوای آن تایید شده بود، در پرونده بیماران ثبت گردید. داده ها پس از جمع آوری، با استفاده از نرم افزار spss آنالیز گردید.

یافته ها: در این مطالعه 176 بیمار تراکئوستومی شده در طی 7 سال بررسی شدند. 65.9 درصد بیماران مورد مطالعه مرد و بقیه زن بودند. بیشترین موارد بیماری به گروه سنی 69-60 سال (19.9 درصد) بود. در تمام بیماران، تراکئوستومی به روش کلاسیک جراحی باز انجام شده بود. شایع ترین علت تراکئوستومی به ترتیب لوله گذاری طولانی مدت در بیماران بستری 54) icu درصد) و پس از آن تومورهای حنجره (26.1 درصد) بودند. 39 نفر از بیماران (22.1 درصد) دچار عارضه شده بودند که شایع ترین عارضه خونریزی پس از عمل (5.1 درصد) و سپس مشکلات لوله (4.5 درصد) تعیین گردید. همچنین از کی بیماران، یک بیمار نیز به دلیل عارضه خونریزی پس از عمل فوت نمود.

نتیجه گیری: با توجه به میزان و شدت عوارض مشاهده شده، مراقبت از بیماران در بخش های  icu و اورژانس و مراقبت های حین عمل جراحی می تواند نقش موثری در کاهش عوارض و پیش آگاهی بهتر داشته باشد.