گردشگری مذهبی با تاکید بر کلان شهر مشهد

زیارت در فرهنگ اسلامی-ایرانی اهمیت ویژه ای دارد. مفهوم زیارت از یک سو ارتباط تنگاتنگ با بعد مذهبی جامعه ایران دارد و از سوی دیگر آثار اجتماعی زیادی بر جامعه باقی می گذارد. از جمله آثار اجتماعی زیارت، تقویت روحیه «امید» در  جامعه است، چرا که برآیند جامعه ایرانی بر این باور است که هر گاه که از دنیا و  اسباب دنیا ناامید می شود، دل به زیارت می برد و به همین سبب زیارتگاه ها و به ویژه حرم رضای آل محمد، امام هشتم، همواره مورد توجه ایرانیان بوده است. در کنار این بعد تقویت روحیه امید، بسیاری از ما همه ساله یا هر ماه یا حتی برخی افراد با دوره های زمانی کوتاه تر برای پاک کردن دل خود از آلایش ها و زنگارهای دنیا به آغوش امن امامزاده ها پناه می بریم و همین امر در جایگاه خود در سلامت روحی جامعه بسیار با اهمیت است. بنابراین اگر با این نگاه به موضوع نظر بیفکنیم، آنگاه می توانیم بگوییم که در حقیقت گردشگری زیارتی می تواند به عنوان یکی از مهم ترین مولفه های توسعه اجتماعی ایفای نقش کند، چرا که با توسعه روحی، فردی و اجتماعی تک تک ما در ارتباط است و از این منظر گردشگری زیارتی نیازمند برنامه ریزی دقیق تر است تا بتوانیم از این مسیر منافع اجتماعی آن را به حداکثر برسانیم.