بررسی ارتباط هوش هیجانی با تنیدگی شغلی پرستاران بیمارستان شریعتی تهران

مقدمه: برخی از ویژگی های شخصیتی از اثرات فشارهای شغلی- اجتماعی را می کاهد. یکی از این ویژگی ها، هوش هیجانی می باشد. نظریه اهمیت و تاثیرگذاری آن، پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط سازه هوش هیجانی با تنیدگی شغلی پرستاران بیمارستان شریعتی تهران، در سال 1393 انجام شد.

روش: تحقیق حاضر از نوع همبستگی و بصورت مقطعی بوده، جامعه آماری را پرستاران شاغل در بخش های مختلف بیمارستان شریعتی تهران تشکیل دادند، که تعداد 80 نفر بصورت تصادفی انتخاب گردید، ابزار اندازه گیری تحقیق، پرسشنامه هوش هیجانی سبریا شیرینگ (1995) و مقیاس فرسودگی شغلی جکسون و مزلاچ (mbi) بود. تجزیه و تحلیل اطلاعات با برنامه spss20 و آزمون ضریب همبستگی پیرسون صورت گرفت.

یافته ها: از میان مؤلفه های هوش هیجانی، خودآگاهی بالاترین میانگین (26.18) و مهارت اجتماعی کمترین میانگین (18.12) را به خود اختصاص داده است بین مؤلفه های خود انگیزی، خودکنترلی، هوشیاری اجتماعی و مهارت های اجتماعی در سطح (sig=0.01) با فرسودگی شغلی رابطه معنادار وجود داشت، (p<0.01) همچنین مؤلفه خودآگاهی با فرسودگی رابطه معکوس معنادار وجود داشت (p<0.05).

نتیجه گیری: پرسنل با هوش هیجانی بالاتر، از توانایی و مهارت های بیشتری در اداره ی عواطف خود در برخورد با مشکلات و مسائل محیط کار و زندگی برخوردارند که نه تنها منجر به افزایش مقاومت آنها در ابتلا به فرسودگی شغلی و بروز علائم آن می گردد، در عین حال منجر به افزایش موفقیت ها، رضایت در آن ها می گردد. کارکنان سلامت با سطوح بالایی از هوش هیجانی رضایت شغلی بیشتری دارند و در رفتار با بیماران موفقتر عمل می کنند و فرسودگی شغلی کمتری را تجربه می کنند.