بررسی و تحلیل مولفه های تأثیرگذار بر ماندگاری فضاهای شهری اسلامی ایرانی جهت ارائه ی راهکارهایی برای طراحی تالارهای شهر

واقعیت آن است که با وجود پیشرفت های بشری و با گذشت تاریخ، توجه به اهمیت شاخص تعامل در فضاهای شهری و تأثیری که این عامل می تواند در هویت بخشی به این فضاها و کاربران آن داشته باشد نه تنها تداوم و تکامل نیافته بلکه به شدت مورد غفلت واقع گردیده تا آنجا که حتی فضاهایی چون میدان که مصداق بارز فضای جمعی تأثیرگذار و هویت به در شهر ایرانی-اسلامی بوده امروزه به فلکه های شهری که محل تلاقی خودروها بدون توجه به تعاملات اجتماعی می باشد تنزل یافته است. در این پژوهش تلاش گردید که از طریق روش های علمی مطالعات کتابخانه ای و اسنادی، با بررسی های توصیفی-تحلیلی مجموعه ای از عوامل موثر در پویایی و ماندگاری یک فضای شهری چون تالار شهر شناسایی شود و راهکارهایی جهت طراحی بومی این فضاها ارائه گردد. آنچه نگارنده در روند پژوهش دریافت آن بود که از رهگذر توجه به افزایش میزان نفوذ عمومی در فضای تالار شهر (حضور انسان و به طور خاص افراد پیاده)، توجه به ایجاد تصاویر ذهنی و خاطره جمعی و مفهوم مکان، توجه به کیفیت گرایی و احترام به محیط و طراحی سبز، توجه و احترام به همه ی کاربران به عنوان شهروند یا توریست، می توان ضمن دستیابی به اهداف عملکردی پروژه هایی چون تالارهای شهر، طرح را به عنوان نمادی برای شهر با منظر زیبای شهری در شب و روز و با تعاملات گسترده اجتماعی تبدیل نمود. بر این اساس ساخت فضاهایی جهت برگزاری مراسم محرم حسینی، جشن های آیینی، بازی های محلی، باغ موزه و مجسمه، مسیر سلامت برای پیاده روی و دوچرخه سواری و لحاظ کردن فضاهای خدماتی و فضاهایی جهت انجام تعاملات اجتماعی و فعالیت های فرهنگی و نیز سالن های همایش در طرح تالارهای شهر می تواند عوامل موثر در ماندگاری و پویایی فضای شهری تالار شهر باشد و از این رهگذر مجموعه ی تالار شهر به عنوان قلب تپنده ی شهر، میزان تعاملات اجتماعی و مشارکت مردم در مدیریت شهر را افزایش داده و این عرصه ی پویای جمعی می تواند به بخشی از هویت شهر و نمادی ماندگار برای آن تبدیل شود.