بررسی و شناخت ظرفیت های زیست محیطی حیات وحش در پارک مرکزی ایران بمنظور توسعه گردشگری

صنعت گردشگری یکی از بزرگترین و پویاترین صنایع در اقتصاد جهانی امروز است و تمامی کشورها سعی دارند تا از این صنعت حداکثر بهره برداری لازم را داشته باشند، به گونه ای که یکی از شاخص های مهم توسعه یافتگی محسوب گردیده و جایگاه هر کشور در استفاده بهینه از این مهم مشخص گردیده است. کشور ایران با وجود پتانسیل های فراوان در زمینه گردشگری، به عنوان مثال اکوتوریسم، آنچنان که باید بهره گیری لازم را در این زمینه نداشته است. اکوتوریسم یا طبیعت گردی، نوعی از گردشگری است که شامل بازدید از مناطق طبیعی نامسکون، بکر و تقریبا دست نخورده است و امروزه یکی از مباحث بسیار مهم در اکثر کشورها در عرصه ملی و بین المللی می باشد. تحقیق حاصل در صدد بررسی و شناخت ظرفیت های زیست محیطی حیات وحش در پارک ملی کویر مرکزی ایران به منظور توسعه پایدار صنعت گردشگری می باشد. هدف از نگارش این مقاله جلوگیری از انقراض جانوران منحصر بفرد ایرانی، مثل گورخر ایرانی و در ثانی بررسی و مدیریت بهره برداری درست از منطقه پهناور کویری در سطح کشور است. این تحقیق ترکیبی از روش های توصیفی، تحلیلی(swot) ، کتابخانه ای و میدانی است که داده های آن از طریق پرسشگری و مصاحبه و همچنین کتاب های آماری مرجع سازمان حفاظت محیط زیست تهیه گردیده است. در این مطالعه این سوال که "آیا دشت کویر (پارک مرکزی ایران) دارای ظرفیت های زیست محیطی حیات وحش برای احیای جانوران به منظور توسعه صنعت گردشگری می باشد؟" مورد توجه بوده است. نتایج برگرفته از این تحقیق نشان دهنده این می باشد که پارک ملی کویر با توجه به پتانسیل های غنی طبیعی و ظرفیت های جانوری و وحوش بومی و غیر بومی خاص، از توان مناسبی جهت جذب انواع مختلف گردشگر اعم از گردشگر طبیعت، گردشگر تحقیقاتی، گردشگر ماجراجو و گردشگر حیات وحش برخوردار می باشد.