نقش فضاهای باز و نیمه باز در رشد و خلاقیت کودکان

اگر بزرگسالانی خلاق و با قوه ی تخیل می خواهیم باید از سال های اولیه ی زندگی آنها برای این کار برنامه ریزی کنیم. ما کودکان را برای زندگی آینده تربیت می کنیم و هر خصوصیتی را که در این سن در آنان تشویق کنیم با آنان می ماند. اگر خلاقیت و قوه ی تخیل آنان را تشویق نکنیم کودکان به بزرگسالانی خلاق بدل نمی شوند. برای داشتن کودکانی خلاق نیازمند محیطی مساعد برای رشد ذهنی و جسمی کودک هستیم و آن نیازمند شناخت همه جانبه ی کودک است. هر جامعه برای رشد و نمو خود نیاز به افرادی کار آزمودن و خلاق دارد، چون کودکان آینده سازان یک جامعه محسوب می شود باید به نیازهای انها و رشد و تکامل شخصیتی آنها نگاهی خاص داشت کودکان با قابلیت یادگیری فراوان زاده می شوند و شبیه نهالی نوپا هستند هرگونه پرورش یابند به همان میزان می توان از آنها انتظار داشت از آنجایی که خلاقیت یک استعداد اکتسابی است پس می توان بابررسی نقش فضاهای باز و نیمه باز، آمزوشهای صحیح و پرورش آن کودکانی خلاق و فعال تربیت کرد پژوهش حاضر از نوع توصیفی می باشد مطالعات از روش میدانی و کتابخانه ای جمع آوری گردیده است با تعریف کودک، خلاقیت در پی اهدافی چون تاثیر فضاهای باز و نیمه باز بر رشد خلاقیت کودکان، ایجاد فضایی برای کودکان جهت ارتقای خلاقیت می باشد. نتایج این پژوهش اهمیت طراحی برای کودک و ویژگی های کیفی فضای کودکان را بیان می کند و کمک حال معماران برای طراحی هرچه بهتر برای کودکان می باشد.