چالش ها و مسائل ایجاد شهرک و شهر های جدید

امروزه رشد سریع شهرها و گسترش بی حد و مرز قطب های اجتماعی، اقتصادی و صنعتی به ویژه رشد غول آسای شهرهای بزرگ، نشانگر استقبال روز افزون توده های مردم از پدیده شهرنشینی است به عنوان سکونتگاه های برنامه ریزی شده در طول فرآیند شکل گیری خود همواره با چالش های متعددی رو به رو می باشند علی الخصوص که سکونت شهر های بزرگتر بیشتر مورد توجه قرار می گیرد. در این میان توجه به شهر های جدید با توجه به عمده ترین هدف شکل گیر آن ها "جذب سرریزهای جمعیتی در راستای مدیریتی صحیح و کارآمد قابل توجه است. هم چنین در حال حاضر شهر جدید به اجتماع های از پیش برنامه ریزی شده، جامعه ای خود اتکا، با جمعیت و مساحت مشخص، فاصله ای معین از مادرشهر، اهداف معین و برخوردار از تمام امکانات و تسهیلات لازم برای یک محیط مستقل گفته می شود. آخرین نظریه ها بر خودکفا بودن و مستقل بودن شهرتأکید دارد و اقماری و خوابگاهی بودن به شدت زیر سئوال رفته است. تأکید دوم بر دوستدار مردم بودن این شهرها و مردم جوش بودن آن ها در راستای جذب مردم و ارتباط گرفتن با آن هاست. این چالش جدی فراروی شهرهای جدید در حوزه شهرسازی است در ایران، شهرهای جدید با هدف سرشکن نمودن جمعیت مازاد کلانشهرها و ساماندهی آنها ایجاد شده اند بنابراین مدت زمان زیادی نیاز است تا این شهرها به جایگاه واقعی شهری رسیده و ساکنان خود را راضی کنند. و ایجاد این شهر ها خود با مسائل و مشکلات عدیدی مواجه بوده که پژوهش حاضر بر مبنای مطالعات کتابخانه ای و به روش توصیفی تحلیلی با هدف شناخت و بحث این مسائل و چالش ها انجام گرفته است.