مقایسه تطبیقی تاق در مساجد سبک خراسانی

تاق، از دوره ی قبل از میلاد مسیح در آثار معماری پیدایش، رواج و گسترش یافته و در دوره بعد از اسلام به عنوان سازه ای رایج در معماری مبدل گشته است که معماران ایرانی نمونه های متعدد آن را در معماری بکار گرفته اند. با آغاز اسلام، معماری ایران چهره دیگری بخود گرفت و سبک جدیدی در آن پدید آمد که آنرا خراسانی نامیده اند. پژوهش پیش روی تاق در مساجد سبک خراسانی را مورد بررسی قرار داده است. هدف از این مقاله پاسخ به این پرسش است که تاق های مورد استفاده در مساجد سبک خراسانی چه ویژگی هایی دارند و تاثیر آنها در متمایز کردن سبک خراسانی چیست؟ در این پژوهش بررسی و مطالعه تطبیقی تاق های مساجد سبک خراسانی صورت می گیرد تا در پی آن مشخص شود که این آثار تا چه حد به تاق اهمیت داده اند و از خصیصه های آن بهره جسته اند. روش تحقیق حاضر، بر اساس شناسایی و معرفی نمونه هایی از مساجد سبک خراسانی و مطالعه کتب مرتبط با موضوع می باشد. همچنین جمع آوری و آشنایی با انواع تاق های مساجد سبک خراسانی و مقایسه آن ها با یکدیگر سبب شناخت هرچه بیشتر تاق ها و الگوبرداری مناسب جهت استفاده در بناهای معاصر می باشد.