مقایسه تاثیرات درمانی آلفا هیدروکسی اسید موضعی و وازلین در اگزمای دست خانم های خانه دار

زمینه و هدف: اگزما یک راکسیون نهایی به عوامل خارجی یا درونی است و بوسیله فرآیندهایی از درون بدن سرچشمه می گیرد. یکی از انواع کلینیکی آن اگزمای خشک کف دست ها می باشد این نوع از اگزما، دست های زنان خانه دار و شستشوگرها را که دست های خود را بطور مکرر وارد آب و شوینده ها می کنند گرفتار می کند مرطوب کننده ها و استروئیدهای موضعی در تمام موارد این اگزما استفاده می شوند اعتقاد بر این است که آلفا هیدروکسی اسیدها باعث رشد مجدد و افزایش ضخامت اپیدرم زنده می شوند این مطالعه تاثیرات (alfa hydroxy acid ) aha و وازلین را در اگزمای دست خانم های خانه دار مطالعه می کند.

روش کار: در این کار آزمایی بالینی 22 نفر از خانم های خانه دار که اگزمای خفیف خشک کف دست داشتند وارد مطالعه شدند. بیمارانی در یک دست با آلفا هیدروکسی اسید (گلایکولیک اسید 7%) و در دست دیگر با وازلین بمدت یک ماه روزانه چهار بار تحت درمان قرار گرفتند. اطلاعات جمع آوری شده بوسیله نرم افزار spss آنالیز و با آزمون کای دو مقایسه شدند.

یافته ها: میانگین سنی بیماران 2±26 سال بود. بین مصرف آلفا هیدروکسی اسید و بهبودی اریتم در سطح اطمینان 99% (0.01p=) و هم چنین بین مرف وازلین و بهبودی اریتم در سطح اطمینان 95% ارتباط معنی دار وجود داشت (0.04(p=. بین عمل به توصیه های پیشگیری و میزان تسکین شکایات ارتباط معنی دار وجود داشت (0.01p=) اصلاح آتروفی در لایه شاخی اپیدرم در گروه آلفا هیدروکسی اسید در 50% موارد مشاهده شد (0.0001p<)، ولی در گروه وازلین بهبودی در اصلاح لایه شاخی دیده نشد.

نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد ترمیم آسیب لایه شاخی و بهبودی در ضخامت آن توسط الفا هیدروکسی اسیدها نسبت به وازلین بهتر صورت می گیرد ولی وازلین (مرطوب کننده ها) نیز در کاهش اریتم و تسکین شکایات مریض موثرند.