مقایسه دوز واحد فلوکونازول خوراکی در برابر کرم کلوتریمازول موضعی در بیماران مبتلا به پیتریازیس ورسیکالر

زمینه و هدف: هر چند روش های درمانی متعددی برای بیماری پیتریازیس ورسیکالر وجود دارد ولی اطلاعات کافی در مورد استفاده از روش های جدید درمان موضعی و سیستمیک ناکافی است. در این مطالعه اثر کلوتریمازول موضعی در برابر فلوکونازلو سیستمیک در درمان بیماری پیتریازیس ورسیکالر مورد ارزیابی قرار گرفت.

روش کار:این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور (double-blind randomized clinical trial) بود که در کلینیک پوست بیمارستان 5 آذر گرگان از اردیبهشت 1385 تا خرداد 1386 انجام گرفت. 120 بیمار به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند؛ در گروه اول بیماران تحت درمان با دوز واحد کپسول فلوکونازول (mg400) و دارونمای کرم کلوتریمازول قرار گرفتند. در گروه دوم بیماران با کرک کلوتریمازول (دوبار در روز)و دارونمای کپسول فلوکونازول درمان شدند. دوره درمان 2 هفته در نظر گرفته شد. بیماران 2، 4 و 12 هفته بعد از درمان از نظر پاسخ بالینی ارزیابی شدند.

یافته ها: در گروه یک 50 و در گروه دوم 55 بیمار مورد ارزیابی قرار گرفتند که بعد از 2 هفته، میزان پاسخ بالینی در گروه دوم 49.1% در مقایسه با گروه اول 30% بیشتر بود (0.16(p= بعد از 4 هفته، 41 بیمار (81.2%) از گروه اول و 52 مورد (94.9%) از گروه دوم به طور کامل عابدی از ضایعات بودند (0.044(p= عود در گروه اول6% و در گروه دوم 18.2% بود. هیچ عارضه جانبی در 2 گروه مشاهده نشد.

نتیجه گیری: در این مطالعه، پاسخ بالینی هفته چهارم در گروه کلوتریمازول بیشتر از فلوکونازول بود. عود در هفته 12 بعد از درمان با فلوکونازول خوراکی کمتر از کرم کلوتریمازول مشاهده شد.