حجاب و عفاف از منظر روانشناختی با تاکید بر آموزه های دینی

بر اساس متون دینی، رابطه بین دو انسان از ابتدا به صورت رابطه همسری بین زن و مرد محقق شد تا علاوه بر ارضای نیازهای جنسی و عاطفی ایشان، زمینه بقای نسل آن ها نیز فراهم شود. به مرور زمان زمینه های انحراف و آسیب های این روابط نیز پدید آمد و دین به عنوان قدیمی ترین و اصیل ترین منبع راهنمای بشر، دستورات و آموزه هایی را در جهت کنترل این روابط مطرح نمود. دین اسلام، در آموزه های خود ارزش والایی برای زنان در نظر گرفته و آنان را هم ردیف مردان در کسب فضایل انسانی و نیل به حیات طیبه اعلام نموده است. از این رو ضمن به رسمیت شناختن فعالیت اجتماعی زنان، ضوابطی را برای حضور ایشان در اجتماع مقرر نمود و حریم اجتماعی و عمومی را از حریم خصوصی و منزل شوهر جدا دانست. بر این اساس، آیات قرآن و سخنان پیامبر اسلام (ص)، قوانین حضور زنان در جامعه یعنی محدوده پوشش شرعی زنان و ضوابط روابط زنان و مردان را در جامعه تشریح کرد. در این مقاله به بیان محدوده پوشش زنان در جامعه و ضوابط روابط زنان و مردان مبانی روان شناختی آن ها پرداخته می شود. در ابتدا حکم پوشش شرعی زنان را بیان کرده، سپس از منظر روان شناختی حریم شخصیتی انسان و تفاوت های زن و مرد را پی می گیریم، سپس محدوده روابط زن و مرد در اسلام را بر اساس این دو مفهوم تبیین می کنیم. پس از آن فلسفه روان شناختی حجاب و عفاف را واکاوی نموده و در پایان پیامدهای نادیده انگاری این حریم ها را مورد بررسی قرار می دهیم.