اندازه گیری قطر قدامی – خلفی ورید اجوف تحتانی توسط سونوگرافی به عنوان یک روش غیر تهاجمی در تخمین میزان فشار ورید مرکزی در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه

مقدمه: تخمین حجم مایعات داخل عروقی در بیماران با جراحت های شدید و یا بستری در بخش مراقبت ویژه بسیار ضروری می باشد. در حال حاضر روش دقیق برای تخمین نیاز بدن به مایعات، اندازه گیری فشار ورید مرکزی (cvp) است که روش تهاجمی می باشد. از مدت ها قبل اندازه گیری قطر ورید اجو ف تحتانی (ivc) توسط سونوگرافی به عنوان روش ساده و قابل دسترس جهت تخمین حجم مایعات داخل عروقی مطرح شده است. هدف از این مطالعه تخمین حجم مایعات مورد نیاز بیماران در بخش مراقبت ویژه است که با استفاده از اندازه گیری قطر قدامی – خلفی ورید اجوف تحتانی توسط سونو گرافی صورت گرفته و با فشار ورید مرکزی مقایسه می شود.

روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی و به روش مقطعی صورت گرفته است .بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه که به هر علتی کاتتر ورید مرکزی داشته و علایمی از افزایش فشار دهلیز راست نداشته، انتخاب شدند. در حالت دم و بازدم فشار ورید مرکزی و هم چنین توسط سونوگرافی قطر ورید اجوف تحتانی بیماران اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss و آزمون های آماری رگرسیون و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجریه و تحلیل قرار گرفت .

نتایج: در بین 50 بیمار میانگین فشار و رید مرکزی در هنگام دم 5.59 ± 11.31 سانتی متر آب و در هنگام بازدم 5.65±12.20 سانتی متر آب بود. میانگین قطر ورید اجوف تحتانی در هنگام دم 3.56±7.71 میلیمتر و در هنگام بازدم 3.28± 11.97 میلی متر بود . بین فشار ورید مرکزی و قطر آن همبستگی وجود داشت و ضریب همبستگی آن در حالت دم 0.664 (0.001(p=و در هنگام بازدم 0.495 (0.001(p= بود. در این پژوهش رابطه خطی بین فشارو قطر ورید مرکزی وجود داشت .

نتیجه گیرِی: اندازه گیری قطر ورید اجوف تحتانی به عنوان روش غیر تهاجمی و قابل اعتماد می تواند جهت تخمین حجم مایع داخل عروقی به کار رود .