شیوع تنگی شریان کلیه به دنبال آنژیوگرافی عروق کرونر

مقدمه: تنگی آترواسکلروتیک شریان کلیه شایعترین عامل هیپرتانسیون رنوواسکولار و آسیب کلیوی ناشی از ایسکمی می باشد که امکان اصلاح آن با جراحی یا تداخلات داخل عروقی به روش آنژیوپلاستی می باشد. چون در کشور ما شیوع این بیماری در بیماران با فشارخون بالا که به لحاظ بیماری عروق کرونر (به عنوان تظاهر شایع آترواسکلروز) مورد بررسی قرار می گیرند شناخته شده نیست، در این مطالعه فراوانی گرفتاری شریان کلیه در این بیماران مورد بررسی قرار گرفت.

روش کار: این مطالعه به صورت آینده نگر مقطعی از فروردین 83 لغایت دی ماه 84 برروی 255 بیمار فشارخونی که با شک به بیماری عروق کرونری دربخش قلب بیمارستان امام رضا (ع) وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد بستری بودند، انجام شد. این بیماران در پایان آنژیوگرافی کرونری مورد آنژیوگرافی کلیه نیز قرار می گرفتند. تنگی های بیشتر از 50% در قطر شریان کلیه و یا کرونر، مهم در نظر گرفته شد. تنگی های کرونری به سه دسته یک، دو و سه رگ تقسیم شدند. اطلاعات به دست آمده جمع آوری و توسط نرم افزار  spssمورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.

نتایج: از 255 بیمار، 129 نفر مرد و 126 نفر زن با متوسط سن 10.6±58.5 بودند. 200 نفر از افراد مبتلا به بیماری عروق کرونر بوده، که سن متوسط آن ها 10.5±59.7 بود. درگیری شریان کلیه در 63 نفر (31%) وجود داشت که19 نفر آن ها دوطرفه بود. میزان شیوع گرفتاری کلیه در بیماران کرونری با درگیری یک رگ 24.27%، دو رگ 35.7% و سه رگ 36.5% بود. در 55 نفری که درگیری کرونر نداشتند (با سن متوسط 10.3+61.5)، درگیری شریان کلیه در 2 نفر (3.6%) وجود داشت.

نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای (31%) تنگی های شریان کلیه در بیماران عروق کرونری، این بیماری به خصوص با درگیری دو یا سه رگ، یک یافته پیش بینی کننده تنگی شریان کلیه دربیماران فشارخونی تلقی می شود. از طرفی با توجه به ماهیت پیشرونده تنگی های عروق کلیه که در مطالعات مختلف ثابت شده است، آنژیوگرافی کلیه بعد از آنژیوگرافی کرونر در این بیماران ممکن است در کشف موارد ناشناخته تنگی شریان کلیه و در نتیجه درمان بهتر کمک کند.