مدل سازی ریاضی جذب کربن دی اکسید در یک تماس دهنده غشایی پلی وینیلیدین دی فلوراید تخت در حضور حلال های فیزیکی و شیمیایی

تماس دهنده های غشایی تجهیزاتی هستند که امکان تماس مستقیم یک فاز گازی و یک فاز مایع را به منظور انتقال جرم بین آن ها، بدون پراکنش یک فاز در فاز دیگر فراهم آورد. در این تحقیق دفع دی اکسید کربن از مخلوط گازی ₄ co₂/ch که در آن از آب، amp، dea، و غیره به عنوان افزایش دهنده سرعت واکنش استفاده شده است، مدلسازی گردیده است و پارامتر های موثر در میزان دفع دی اکسید کربن مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل از مدلسازی نشان می دهد که درصد دفع دی اکسید کربن از مخلوط گازی توسط محلول آبی دو مولار دی اتانول آمین از محلول های فیزیکی (آب) و (amp) 2-amino-2methyl 1- propanol بیشتر است. نتایج حاصله از مدل سازی نشان داد که با افزایش دبی حلال، مقاومت فاز مایع در برابر انتقال جرم کاهش یافته و میزان جداسازی افزایش می یابد. با افزایش دبی گاز به دلیل کاهش زمان ماند میزان جداسازی کاهش می یابد.