هلالی هاله ای بر ماه خاقانی (بررسی رگه هایی از سبک خاقانی در اشعار هلالی جغتایی)

خاقانی شروانی، حسان عجم، شاعر آرمانگرا که سبک سرایش شعر پیشینیان او را اقناع ننمود و ذهن خلاق و آرمانگرای او همواره به دنبال پرواز در دوردست ها بود، طرحی نو درانداخت و با ابداع معانی غریب و تعبیرات تازه و تسلطی که بر علوم مختلف داشت، پرچمدار سبک خراسانی یا ترکستانی گردید. این نوآوری او برای همیشه در عالم ادب جاوید ماند و شاعران بسیاری از او الهام گرفتند و رهروی راه وی شدند یا رگه هایی از شعر وی در آثارشان به جریان درآمد. از جمله ی این شاعران، می توان به هلالی جغتایی، شاعر قرن نهم هجری، اشاره نمود که دوران رونق ادبی هرات و امارت امیرعلی شیرنوایی را درک کرده بود، شیوه ی غزل هایش طلوع سبک وقوع را نشان می دهد، اما با وجود سه قرن فاصله ی زمانی با خاقانی، بسیاری از ویژگی های شعری وی، از جمله به کار بردن ردیف های دشوار، قافیه ها، مضامین، اصطلاحات، نکته های دستوری و وزن در اشعار هلالی دیده می شود، که در این مقاله سعی شده است با استفاده از تطبیق شاهد مثال های این دو شاعر مدعای این که رگه هایی از شعر خاقانی در سروده های هلالی جریان دارد و هلالی را هم در زمره ی یکی از مقلدان فراوان خاقانی قرار می دهد، به اثبات رساند.