تحلیل شهرک مسکونی آرانیا بر اساس اصول و روش های طراحی شهری و فضاهای مسکونی در ایران

کشور هند با وجود برخورداری از تمدن باستانی و ریشه های فرهنگی غنی، با مسائل متفاوتی نظیر شهرنشینی، افزایش بی رویه جمعیت، تورم و فقر رو به رو است. معماری این سرزمین نیز تحت تاثیر این مسائل و هم چنین نفوذ تفکرات مدرنیستی و تحولاتی که به دنبال آن اتفاق افتاد، ارزش های سنتی و بومی خود را تدریجا از دست داده است. از طرفی طراحی برای قشر کم درآمد و فقیر برای مقابله با رشد سریع و پاسخگویی به نیاز خانه و رفاه اولیه برای مردم این سرزمین، هم چون دیگر جوامع جهان سوم، امری ضروری به نظر می رسد. در چنین شرایطی، برخی از معماران معاصر هندی در جهت سازگاری و انطباق ساخت و ساز های جدید شهری با خصوصیات اقلیمی و اجتماعی هند و هم چنین پاسخگویی به نیاز روزافزون خانه و مسکن در این منطقه گام برداشتند. از جمله این معماران می توان به معمار هندی بالکریشنا دوشی اشاره کرد.. تلاش او و همکارانش همواره بر آن بود تا اصول جاودانه معماری بومی این سرزمین را با معماری معاصر و نیازهای انسان امروز ادغام کنند. شهرک آرانیا یکی از نمونه های شهرسازی جدید در هند به شمار می رود که در جهت دستیابی به این هدف توسط بالکریشنا دوشی طراحی و اجرا شد. پژوهش حاضر در تلاش است تا بر پایه پژوهش های صورت گرفته توسط محمود توسلی در زمینه اصول و روش های طراحی فضاهای مسکونی در ایران، به تحلیل و بررسی چگونگی شکل گیری پروژه مسکونی آرانیا بر اساس این اصول بپردازد. با بررسی این پروژه و اصولی که در آن به کار رفته، در می یابیم که دوشی چگونه در فرآیند طراحی این مجموعه با بازآفرینی الگوهای موجود در معماری بومی هند، به تلفیق معماری مدرن و سنتی این منطقه پرداخته است.