اثرات میان مدت و بلند مدت تعیین محدودیت های تردد ترافیکی شهر تهران بر پایداری توسعه

سیستم اطلاعات جغرافیایی یک سیستم کامپیوتری برای مدیریت و تجزیه و تحلیل اطلاعات مکانی است که قابلیت جمع آوری، ذخیره، تجزیه و تحلیل و نمایش اطلاعات جغرافیایی (مکانی) را دارد. با توجه به تفکیک اطلاعات کاربری مسکونی در هر محدوده، استفاده از کد پستی به عنوان بهترین روش برای این مطالعات در نظر گرفته شد زیرا قبلا برای تحقیقات اپیدمیولوژی مد نظر مرکز تحقیقات سرطان کشور؛ مورد تایید کارشناسان وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی قرار گرفت بود. از آنجاییکه کد پستی دارای بانک اطلاعاتی غنی می باشد و در بسیاری از اسناد ثبتی و قبوض خدمات شهری درج می گردد، لذا می توان از این روش و طرح در زمینه های متفاوت استفاده نمود. در تحقیقات فوق رخنمون الگوی سفرهای شهری و حجم ترافیک آن؛ در نهایت این نکته قابل تعمق بود که تعیین محدوده ممنوعیت تردد در سطح شهر تهران از سال 1358 این زمینه را به مرور فراهم نمود که عیار اماکن مسکونی این محدوده نسبت به سایر نقاط شهر کاهش یافته و بالطبع آن صاحبان صنایع و مشاغل تمایل چندانی به تاسیس دفاتر اداری در داخل محدوده از خود نشان ندهند و با فروش امتیاز پذیره اداری در شهرداری تهران برای مناطقی که قبلا بافت کاملا مسکونی داشته اند؛ الگوی ترافیکی به مرور فرق کرده و از آنجا که در مناطق جدید تمهید سیستم حمل نقل عمومی به خصوص مترو دیده نشده بوده؛ حجم ترافیک فزونی یابد و علاوه بر بار ترافیکی، عیار اماکن مسکونی به شدت کاهش و در عوض درخواست تراکم کاربری مسکونی برای سایر مناطق شهری به شدت افزایش؛ و علاوه بر مهاجرت درون شهری؛ تراکم اماکن تجاری هم در این مناطق هم در مجاورت اماکن اداری فزونی، و این دور باطل ادامه یابد. به نحوی که در مجاورت شریان های اصلی ترافیکی تمایلی برای سکونت وجود نداشته و املاک فوق یا تغییر کاربری یافته یا متروک مانده اند که خود معضل را پیچیده تر نموده و پایداری توسعه را نه تنها تهدید، بلکه عملا تضعیف می نماید. همانطور که ملاحظه می شود کاربرد این سیستم در بحث ترافک یکی از کاربردهای کاملا فرعی این روش است و مهم ترین کاربرد آن، در بعد مدیریت کلان سیاسی کشوراست که می تواند اقدام به رصد فعالیت های حیاتی و کلیدی در کشور کند.