بررسی فضاهای معماری دوستدار کودک و ویژگی های آن ها (نمونه موردی: بررسی مدرسه و خانه)

دوران کودکی تاثیرپذیرترین دوران زندگی یک انسان می باشد. از این رو باید مورد توجه قرار گیرد و شاخص های مورد نیاز برای رشد کودک فراهم گردد. شاخص های مربوط به محیط فیزیکی یکی از مهم ترین آن ها می باشد، اما اغلب نادیده گرفته می شود. با توجه به اینکه محیط های دوستدار کودک، که با مشارکت خود کودکان و با توجه به نیازهای آن ها طراحی می شوند، بهترین محیط برای کودکان و در جهت رشد آن ها می باشند، در این پژوهش سعی شده است تا با مرور منابع مختلف و استخراج شاخص های محیط های معماری دوستدار کودک با کاربری های مختلف، به شناساندن ویژگی های اینگونه فضاها پرداخته شود و در مرحله بعد یک چهارچوب کلی برای شاخص های معماری دوستدار کودک تدوین شود. در پایان به عنوان نتیجه راهکارهای طراحی برای تحقق این شاخص ها مطرح می گردد و یک نمونه خانه و یک نمونه مدرسه مورد بررسی قرار می گیرد.