ارزیابی کاهش خطر پذیری مجتمع های مسکونی با رویکرد پدافند غیرعامل

ابتدایی ترین و در عین حال حیاتی ترین احتیاج هر موجود زنده ای در طبیعت، مسکن به معنای ماوا و سرپناه است. امنیت جانی و مالی انسان در مساکنی که در آن ها زندگی می کند، اصلی ترین راهبرد در تصمیم گیری های کلان کشورها در زمینه برنامه ریزی مسکن است. گسترش شهرنشینی در دوران معاصر و پیداش کلان شهرها به عنوان مکان های تجمع انبوه مردم و انباشت متراکم سرمایه ها و دارایی ها از طرفی و در معرض مخاطرات بالقوه ی طبیعی و مصنوع بودن اکثر آن ها از طرف دیگر، توجهات بسیاری را در سال های اخیر، در میان برنامه ریزان، دولت ها و ملت ها به موضوع خطرپذیری و مدیریت آن جلب نموده است. هدف این مقاله ارزیابی کاهش خطرپذیری مجتمع های مسکونی با رویکرد پدافند غیرعامل می باشد. در این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی ابتدا منابع مکتوب مرتبط با موضوع جمع آوری، اطلاعات مورد نیاز استخراج و سپس با بررسی عناصر خطرساز در مجتمع های مسکونی و راه مقابله با آن طریق پدافند غیرعامل اطلاعات استخراج گردید. به نظر می رسد رویکرد پدافند غیرعامل می تواند راهی برای کاهش خطرپذیری مجتمع های مسکونی باشد.