بررسی خصوصیات میکروکپسول های تولید شده با حامل های صمغ بامیه – پکتین

مطالعه ی حاضر با چشماندازی تازه بر سیستم های حامل در صنعت غذا و در جهت معرفی بیوپلیمری جدید بهنام صمغ بامیه به منظور درونپوشانی اسانس گیاه آویشن دنایی انجام شد. این پژوهش، با هدف مقایسه تأثیر کمپلکس صمغ بامیه و پکتین به عنوان دیواره پوششی پلی ساکاریدی بر روی اندازه ی ذرات، پراکندگی توزیع اندازه ی ذرات، پتانسیل زتا، ارزیابی کارایی استفاده از این پلیمرها جهت درونپوشانی اسانس و ویژگی های مورفولوژیکی آن ها دنبال شد. درون پوشانی با روش سونیکاسیون انجام شد که دارای سه مرحله: آماده سازی امولسیون با مخلوط دیواره و هسته، همگن سازی امولسیون حاصل و تولید ذرات ریز و در نهایت خشک کردن یا تثبیت کپسول های بدست آمده می باشد. در این تحقیق، اثر نسبت های متفاوت مواد دیواره (%0، %14.6، %50، %85.4 و %100) و زمان دستگاه هموژنایزر (2، 3.2، 6، 8.8 و 10 دقیقه) در پنج سطح بر روی ویژگی های ریزکپسول های تولیدی مطالعه شد. تعیین اندازه، توزیع ذرات و پتانسیل زتا با روش پراکنش نور لیزری و تشخیص تشکیل کمپلکس و نوع برهمکنش های ایجاد شده بین بیوپلیمرها توسط آزمون های طیفسنجی مادون قرمز (ft-ir) بررسی شد. در این پژوهش، از روش سطح پاسخ و نرم افزار 7.1.1 design expert جهت آنالیز داده ها استفاده شد و براساس نتایج به دست آمده، پیشنهاد می شود به منظور ریزپوشانی اسانس آویشن دنایی، %29.898 صمغ بامیه و %70.102 پکتین به عنوان مواد پوششی استفاده گردد و نمونه های حاصل، جهت انجام فرآیند، بهمدت 5 دقیقه با توان 100 وات و فرکانس 20 کیلوهرتز تحت امواج فراصوت قرار گیرند.