ارزیابی لرزه ای سازه های مجاور در اثر ضربه ناشی از ارتعاش غیر هم فاز

در هنگام زلزله، ارتعاش غیرهم فاز ساختمان های مجاور هم که فاصله کافی از یکدیگر ندارند، باعث برخورد بین آن ها شده و در پاره ای از موارد آسیب های جبران ناپذیری ببار می آورد. با توجه به قرارگیری ایران در محل گذر کمربندهای لرزه خیزی مختلف و هم چنین با عنایت به این که به علت ارزش بالای زمین عموماً در مناطق و شهرهای پرجمعیت جهت استفاده حداکثری از زمین ساختمان ها بدون فاصله و یا با فاصله ناکافی از یکدیگر ساخته می شوند. بنابراین لزوم پژوهش در مورد خطر ضربه ضروری به نظر می رسد. در این تحقیق ساختمان های 2، 5، 7 و 11 طبقه طراحی شده با کاربری ساختمان های مسکونی و سیستم باربر جانبی از نوع قاب خمشی فولادی متوسط و دیافراگم کف در صفحه خود صلب فرض شده است. تحلیل به صورت دینامیکی تاریخچه زمانی غیرخطی با استفاده از شتاب نگاشت های پارکفیلد، سن فرناندو و طبس در حالت ضربه ناشی از ارتعاش غیرهم فاز انجام گرفته است. نتایج بررسی ها حاکیست پدیده ضربه شرایط بارگذاری جانبی بحرانی تری در سازه های مجاور هم موجب شده و پاسخ های حداکثری نیروی برشی سقف ها در ساختمان بلند تحت اثر ضربه عمدتاً در جهت مثبت (جهت دور شدن از سازه کوتاه تر) در کل ارتفاع افزایش یافته است ملاحظه می گردد که وضعیت سطح خطر برخورد لرزه ای ترازهای بحرانی در تراز برخورد سازه ها و تراز بام در وضعیت بحرانی تری (c,d) نسبت به تراز پایه قرار دارند.