بررسی عملکرد لرزه ای سازه های قاب خمشی فولادی متوسط تحت بهسازی مطلوب با روش تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی غیرخطی

سازه های فولادی موجود در سراسر جهان توسط مهندسین سازه و زلزله، با توجه به تاثیرگذاری عوامل متعددی نظیر نوع کاربری سازه، نوع سیستم باربری، بارگذاری ساختمان و ...، دارای ضوابط و معیارهای طراحی و اجرایی متفاوتی بر طبق آیین نامه ها و دستورالعمل های اجرایی هستند. این ضوابط موجب می شوند تا سازه ها در هنگام بهره برداری و وقوع زلزله های با بزرگای ریشتر زیاد، دارای عملکرد لرزه ای متفاوتی باشند. این تفاوت در عملکرد باعث شده است تا مهندسان عمران، آیین نامه هایی متناسب با شرایط مختلف ایجاد شده در سازه ها را تدوین نموده تا بتوانند با استفاده از آن ها، تمامی مقاصد مورد نظر خود را از احداث سازه، بدست آورند. هم چنین مهندسان عمران در هنگام طراحی و اجرای سازه ها به نحوی عمل می کنند که شرایط حداقلی تعیین شده در آیین نامه های نظام مهندسی را برآورده نمایند که نتیجه این امر، ایجاد ایمنی کافی برای ساکنین ساختمان و کاهش خسارات مالی وارده به سیستم سازهای در هنگام وقوع زلزله، طوفان و ... خواهد بود. از این جهت، مهندسین سطوح عملکردی مختلفی را برای سازه ها مشخص کرده اند که سطوح عملکردی قابلیت استفاده بی وقفه، ایمنی جانی، آستانه فروریزش و ... این سطوح عملکردی را تشکیل می دهند. لذا در پژوهش حاضر سعی خواهد شد تا با استفاده از نرم افزار 2000sap، سازه های فولادی با سیستم قاب خمشی متوسط (طراحی شده با روش lrfd) و با ارتفاع 5، 10 و 15 طبقه طراحی شده و این سازه ها با استفاده از روش دینامیکی تاریخچه زمانی و با استفاده از 10 رکورد دور از گسل مقیاس سازی شده، صورت پذیرفته است. بررسی عملکرد لرزه ای سازه ها با بررسی دو معیار دریفت طبقات و شتاب طبقات در سازه های طراحی شده با آیین نامه 2800 -ویرایش سوم که تحت بهسازی مطلوب قرار گرفته اند، در قبل و پس از انجام عمل بهسازی، مورد ارزیابی و مقایسه کامل قرار گرفته اند. در پایان پژوهش نتیجه گیری شد که سازه پس از انجام بهسازی مطلوب، در تمامی رکوردهای زلزله وارده به سازه در دو معیار شتاب و دریفت طبقات، دارای عملکرد مناسب تری بوده است و انجام بهسازی بر روی سازه به افزایش سطح عملکردی سازه های فولادی، کمک شایان ذکری نموده است.