بررسی نقش سرمایه های فکری در ارتقا مزیت رقابتی پایدار (مطالعه موردی؛ دانشگاه آزاد اسلامی واحد گچساران)

جهان در عصر کنونی اقتصاد صنعتی را پشت سر گذاشته و وارد اقتصاد مبتنی بر دانش شده است. اغلب سازمان ها با بهره گیری از منابعی رشد و رقابت می کنند که متفاوت از آن دسته از منابعی است که در گذشته بر آن ها تأکید داشتند. از طرف دیگر سرمایه فکری، نوآوری و خلق ارزش امروزه موضوعاتی هستند که مورد توجه خاص مدیران، سرمایه گذاران، نهادهای علمی- اقتصادی و دولتی قرار گرفته اند. طبق دیدگاه مبتنی بر سرمایه فکری و دیدگاه مبتنی بر منابع، سرمایه های فکری تنها منابع راهبردی هستند که سازمان را قادر به خلق ارزش و در نتیجه ایجاد مزیت رقابتی برتر و پایدار می نمایند. این پژوهش به دنبال خلق و ایجاد مزیت رقابتی پایدار براساس تاثیر سرمایه های فکری در دانشگاه آزاد اسلامی واحد گچساران است. جامعه آماری آن شامل 200 نفر از اساتید، کارمندان و مدیران دانشگاه آزاد اسلامی واحد گچساران می باشد. سازه های سرمایه فکری مورد بررسی در این پژوهش شامل: سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری و سرمایه رابطه ای است. با توجه به تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پژوهش و با استفاده از نرم افزارهای spss و lisrel ، تاثیر مثبت و معنادار سرمایه انسانی بر سرمایه ساختاری، سرمایه ساختاری بر سرمایه رابطه ای، سرمایه رابطه ای بر سرمایه انسانی مورد ادعای پژوهش تأیید شد؛ ولی در این میان تنها تاثیر مثبت و معنادار سرمایه رابطه ای بر مزیت رقابتی پایدار تایید نگردید.