پیش بینی رابطه بین هیجان خواهی و رفتار رانندگی در بین رانندگان ماشین سبک شهر بندرعباس

پیش بینی رابطه بین هیجان خواهی و رفتار رانندگی در بین رانندگان ماشین سبک شهر بندرعباس

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین هیجان خواهی و رفتار رانندگی در بین رانندگان ماشین سبک شهر بندرعباس انجام گرفت. روش انجام پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق، کلیه رانندگان ماشین  سبک در شهر بندرعباس در سال 1396 بودند که با توجه به فرمول کرجسی و مورگان تعداد 400 نفر با استفاده از روش نمونه گیری سهمیه ای خوشه ای انتخاب شدند. به منظور اندازه گیری میزان هیجان خواهی رانندگان از " مقیاس هیجان خواهی آرنت " و به منظور سنجش رفتار رانندگی از پرسشنامه" رفتار رانندگی منچستر فرم 27 سوالی استرادلینگ و میدوز (2000)" استفاده شده است. نتایج نشان داد که  بین دو متغیر هیجان خواهی با رفتار  رانندگی با 13.0 r= و سطح معنی داری 007. در سطح آلفای 01.0 رابطۀ مثبت و معنی داری وجود دارد(p<0.01)  و متغیر هیجان خواهی با ضریب تبیین 0169.0، 69.1 درصد از واریانس متغیر رفتار رانندگی را تبیین می کند و بین رفتار رانندگی و هیجان خواهی مردان و زنان تفاوت معنی داری وجود ندارد .(p>0.05)