پیش بینی رابطه بین هوش معنوی، دینداری و رضایت از زندگی

پیش بینی رابطه بین هوش معنوی، دینداری و رضایت از زندگی

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین هوش معنوی، دینداری و رضایت از زندگی بود. روش اجرای پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش دانشجویان دانشگاه آزاد تهران شمال در سال 1396-1397 هستند. دانشجویان شرکت کننده در پژوهش دانشجویان دختر و پسر 19-28 سال از دانشکده های فنی، علوم انسانی و علوم پایه دانشگاه آزاد تهران شمال بودند که 237 نفر از آنان به روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای در پژوهش شرک کردند. آنان به پرسشنامه های هوش معنوی، دینداری و رضایت از زندگی پاسخ دادند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون با نرم افزار spss استفاده گردید. نتایج نشان داد ضریب همبستگی هوش معنوی و دینداری مثبت و معنادار است. ضریب همبستگی هوش معنوی با دینداری، با بعد اعتقادی دینداری، بعد عاطفی دینداری، بعد پیامدی دینداری و بعد مناسکی دینداری در سطح 01.0 مثبت و معنادار است. ضریب همبستگی هوش معنوی (44.0 r=) و ابعاد آن یعنی تفکر انتقادی وجودی (41.0 r=)، تولید معنای شخصی (31.0 r=)، آگاهی متعالی (35.0r= )  و بسط حالت هوشیاری (r=0.35)  با رضایت از زندگی در سطح 01.0 مثبت و معنادار است.