• بررسی استعمال مفهوم "من" در نظریات روان شناختی

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1398/07/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1398/07/01
    • تعداد بازدید: 260
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -

    مقاله بررسی استعمال مفهوم "من" در نظریات روان شناختی

    مفهوم "من" در طول سالیان دراز یکی از پرکاربردترین و در عین حال، از چالش برانگیزترین مفاهیم مورد استعمال در فلسفه، روان شناسی، علوم اعصاب-شناختی و حتی جامعه شناسی بوده است. پس از شکل گیری روان شناسی علمی در سال های 1900-1940 در راستای جدا ساختن روان شناسی از فلسفه و متافیزیک هرگونه مفاهیم انتزاعی با ریشه فلسفی از واژه نامه روان شناسی حذف گردید با اینحال علی رغم  دوری جستن از به کار بردن مفاهیم فلسفی، مفهوم من یا خود با توجه به اهمیت و نقش جدایی ناپذیر آن در بررسی انسان و خصایص وی و همچنین انتخاب شیوه روان درمانی متناسب با آن، جای خود را در نظریات روانشناختی حفظ کرد و روان شناسی نوین لاجرم به تبیین این مفهوم پرداخت. اگر بنا باشد سه نیروی برتر روان شناسی یعنی رفتارگرایی، روانکاوی و انسان گرایی را به عنوان نمایندگان مهم روان شناسی نوین بدانیم؛ نگارندگان دراین مقاله سعی بر آن دارند پیش فرض های زیربنایی تعدادی از رویکرد های این سه موج اصلی روان شناسی نوین در باب مفهوم من و همچنین جایگاه و استعمال این مفهوم در نظریات آنان را به طور مجمل و به روش کتابخانه ای مورد بررسی قرار دهند.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها