بازشناسی نقش انرژی های نو و سیستم های خورشیدی در ارتقای مفاهیم معماری پایدار

مقاله بازشناسی نقش انرژی های نو و سیستم های خورشیدی در ارتقای مفاهیم معماری پایدار

در سال های اخیر نگرانی ناشی از پایان سوخت های تجدید ناپذیر و آلودگی های زیست محیطی، کشور های مختلف جهان را بر آن واداشته تا به دنبال منابع انرژی جایگزین برای این سوخت ها باشند. منبع انرژی که بتواندپایایی لازم را داشته باشد، جایگزین مناسبی برای سوخت های فسیلی باشد، از لحاظ تکنولوژیکی قابل دستیابی باشد، با استانداردهای زیست محیطی حداکثر تطابق را داشته باشد و در عین حال توان کشورها را در تامین مصرف داخلی برای تولید انرژی الکتریکی، انرژی گرمایی و حمل و نقل تضمین کند. بحران انرژی، آلودگی محیط زیست، پایان پذیری سوخت های فسیلی، افزایش انتشارات گازهای گلخانه ای و تهدیدهای جدی وارده بر سلامتی حیات بشر و سایر جانداران از جمله عواملی هستند که بشر را به سوی یافتن راهکاری اساسی برای این بحران سوق داده است. بر این اساس معماری پایدار و استفاده از انرژی های تجدید پذیر در سطح جهانی اهمیت ویژه ای پیدا کرده است که پر اهمیت ترین آن انرژی خورشیدی است. قرارگیری در عرض جغرافیایی مناسب سبب جذب مقادیر قابل توجه انرژی خورشیدی شده و از این طریق موقعیت ممتازی را برای بهره گیری از انرژی پاک آن فراهم می کند به طوری که می توان با استراتژی های مناسب اتخاذ شده در این بخش مصرف انرژی ساختمانها را به میزان قابل ملاحظه ای کاهش داد. کاهش مصرف انرژی با استفاده بیش تر از خورشید برای گرمایش و تامین انرژی الکتریکی و مصرف آن، راهکاری مطلوب برای دستیابی به پایداری محسوب می شود. سلول های فتوولتاییک بعنوان نمونه های مناسب برای ذخیره و جذب انرژی رایگان خورشید و نیز امکان هدایت نور خورشید به داخل بنا با روش های مدرن می تواند کیفیت زندگی انسان را در شهرها بهبود بخشد. در مقاله حاضر سعی بر آن شده است تا پس از بررسی انرژی های نو و کاربرد انرژی خورشیدی در ساختمان ها، به بررسی نقش صفحات خورشیدی در ارتقای مفاهیم پایداری در معماری پرداخته شود. نتایج حاصله حاکی از آن است که با اتخاذ روش های صحیح نظیر استفاده بهینه از انرژی های نو، می توان پایداری حقیقی را در ساختمان ها به وجود آورده و دستاورد های بزرگی در صنعت ساخت و ساز داشته باشیم.